Online Üye
Online Ziyaretçi
Yani sizle evren arasında olan diyalektik bağ, sizdeki inşa kuralı olan seleksiyon nedenle engellenir. Kesintiye uğrar. Kişiler önce yalıtım içindeki sınırlı yapısına göre olmak zorundadırlar. Evrensel oluş ya da Dünya; özne ile arasındaki bu kopukluğu aşmak zorundadır. Öznenin yalıtımlı bir yapı olması, özne içine girecek olan bir birçok dış girdiyi durdurur.
Özne yanıtı oluşmayan bu süre durumlu karadelik etkisini, kendi içindeki bir noktanın sanal çekim çevrimi yapar. Bu içsel bir groteski, duyuştu. Böylece kişi seleksiyonlu yalıtımın içindeki bu nokta kapalı devre çevrim salınımlarını üretir. Bu salınım verili iç deyi duyuşlar groteskidir. Meşruiyettir. İkna edici, olumla şan soru cevap dönütleri oluşturmakla çevrimlidir. Ve bu bir bilinir oluştur.
İşte kişinin kapalı devre içindeki salınım merkezi, "groteski" mana anlayışıdır. Groteski mana anlayışı kişi merkezli çevrimdir. Böylece etkileyici basıncıyla dış dünya kişinin içinde düşünme, düşüncesini iletip onay ve meşruiyet almanın soru cevap dönütlerine dönüşmekle groteski ilik kişisel odaklı bir meşruiyeti bir yansıtma eksenidir.
Siz groteski yansıtmayı dıştaki kişiler arasında ortaklaşan bir yansıtma olması ile ortaya koyarsınız; böylece kişisi olan groteski öznel temel, totemi mana anlayışına dönüşür. Groteski ilik kişinin kendi içinde düşünme ve kişisi eğilim kontrollü başlanış başlatış bitiş çevrimi içindeki yanıtlarını oluşuyordu. Groteski çevrimi ilik kişi meşruiyet iliği olmak yerine; dışta ortakla sılan, ortak düşünmeli; ortak kontrollü, ortak aşmanın başlanış bitiş senkronlularını oluşmanın meşruiyetleri haline gelir.
Yani groteski ilik dışta, kişi ile grubu arasında paylaşılan bir ortak duyuş olmayı belirlenmekle kişisel grotesk ilik olmaktan ayrıldı. Kişinin dışında kişi ile grubu arasındaki çevrimlerin başlanış bitiş totemi sosyal çevrim eksenli yansıtmasını vermenin, merkezidir. İçteki groteski ilik kişinin deneyci sağduyusu olmakla yoluna devam ederken dıştan ortaklaşmalı groteski ilik sosyal duyu (empati) olması ile açılımlındı.
Sosyal duyuş: kişilerdeki eleğe gelmiş evrensel etkili duyuşlarını dışa vurum yollu ilişkinle sosyal alanlı bir ortam içinde ortaklaşma alanı içine konan groteski anlayıştır. Groteski ilik dışta ortakla sılan sosyal anlayışlarla biçimlenirler. Sosyal anlayışın taşıyıcı dalgaları olmakla; sosyal anlayışlarla modüle edilir.
Böylece kişisi groteski oluş, sizin dışınızda sosyal alan içindeki çevrimin merkezi durumundaki totemi mana olur. Yani totem, groteski temelli olmakla; sosyal alan içinde ortaklaşırlar. Bu nedenle kişisi duyuşlar eksenindeki groteski empati, dıştaki ortak eksen içinde sosyal oluşumlara meşruiyeti mana anlayışı olurlar.
Irmağın denize olan özlemi nedenle kişinin içinde kaynaklanan groteski eğim özlemli anlam; dışınızda sosyal çevrimli alan içinde ortaklaştırmakla büyütülür. Büyüyen bu salınım hem sizin isteğinizdirler (eğilimlerinizdirler), hem de dışınızdaki ortaklaşan sosyal çevrenin; yani sosyal anlayışlı totemin sizden istediği imleyenlerdir. Sizin eğilimlerinizin hemen yanı başında (paralelinde eşgüdümle) sosyal oluşun eğilimleri de beliriyordu. Bu içimizdeki bencil oluşun yerine, dıştaki sosyal alan içinde özgecil oluştu. Siz de sosyal yapı da bu totemi alan içindeki özgecil inşaca eğimle biçimlenirsiniz.
Bu groteski salınımlar kişinin ve sosyal yapının “giriş çıkış” seleksiyonuna uğramamakla, sizlerin mesaj ileticilerinizdirler. Kişiler ve sosyal taraflar haz ve elemi duygu olmakla mesajlarını bu groteski salınım üzerine modüle ederler (kodlama veya şifre ederler). Bu kodlanmış salınımlar özgecil ve çift yönledir. Kişiden sosyal alan içine doğru ve sosyal alandan da kişiye doğru iletme olan taşıyıcıdırlar.
Açıkçası taşıyıcı ve iletici salınımlarıyla olan kişi karakterli ama dışta sosyal alanlı özgecil duyuşlarla kodlanmış groteski salınımlar; dışınızdaki sosyal alan ekseni içinde kendinizi ve sosyal çevrenizi totem kaynaklı tabu sal sosyal süreçlerle kontrol etmenizdirler. Sosyal süreçler bu tabu üzerinde çevrime olup geri beslenin kontrolü yapmasıyla bir alan endikasyonludurlar.
İçiten dışa doğru olan eğilimler ilkin kişi çevrimli groteski anlamdır. İç duyuşlu groteski anlam olmanın yanında; groteski ilik ikinci bir durumuyla belirir. Bu ikinci belirme duygu olarak kişiseldir, ama kişi dışında sosyal alanlı durumun içindeki başka kişiler duyumuyla; benzerlik veren duyuşlar kesişimledir.
Bu nedenle kesişim yeri duyguların ortak etki alanıdırlar. İşte bu sosyal alanlı, ortak duyuşların kullanımına açık şekli ile beliren totem durumun yanında sosyal groteski ilik olan totemi etki, bir de üçüncü şekli ile toplumsal alan ile biçimlenirse bu anlayışa da "ilahi" manalı kontrol ve geri beslenin oluşmanın meşruiyeti denir. Bu groteski ilik üreten alan duyuşlu kodlamalar olmakla ilahi anlamdı.
İlahi mana anlayışı temelde içinizdeki groteski meşruiyetin; sosyal alanla biçimlenip, totemi çevrim merkezi olması yanında; bir de üretim alanı ile de biçimlenmekle ortaya konan bir kontrol ve geri beslen imli çevrim merkezi olmasından başka bir şey değildir.
Bu her üç kullanım, temelde aynı şeydirler. Ama yükselen gelişmeci ve inşaca tavanda aynı şey değildirler. Tavanın, temel ile temel üzerinde yükselmesidirler. Groteski anlama kişiseldir. Groteski anlama bencil oluşa göredir. Sosyal oluşu tanımaz. Totemi oluş ortaklaşa bir sosyal alan çevrim olmakla asla kişisel değildirler. Totemi anlayış kişisel değil, sosyal çevrimle ortaklaşa duyumlu olan dıştan duygudaşlıktır. Yani totemi ilik içte olan groteski duyguyu dışta duygudaşlık kılandır.
İlah çevrimli süreç üreten alan ilişkilidir. Ne groteski alan ne de totemi alan üreten ilişkileri bilmezler. İlahi alan geçmişini bilir. El manalı olan anlayışın kontrol ve geri beslen imli çevrimi ise; ortaklaşa olan inşaca sahipliği, ortaklaşa olmayan bir çevrim biçimine sokmayı meşruiyet kaynağı kılan düşüncedir.
El çevrimli düşünsel anlayış aynı ve ilahi temel üzerine iletime bir duygu hitabı olmak dışında herkesle ortaklaşa kullanım değildir. Herkese özgü değildir. Ancak kopuk kopuk çok çatışmalı kölece imanla ve inanç üzerinde geri beslen imli kontrol ve senkron lama işini yapabilir olmakla bir çevrim illüzyonudur.
Bütünsel olan, tümel olan biri kaybetmemiştiniz. Bir zaten hep eldeydi. Bütünün (toplam temel enerjinin) kendisiydi. En az dış dünya ilkesi ile biz bütün içinde ama bütünden yalıtıma olmuştuk. Bütün, biz tarafından en az dış dünya ilkesi gereği oluşla bir seçme ayıklama (tıkanma-izin verme) sürecine konu oluyordu.
Yani biz bütün içinde seçme ve korumalı bir biçimde in put (girdi)-aut put (çıktı) alışverişi yapıyorduk. Tümel oluş bizdeki organik sistem içine sosyal alan süzgeciyle ve toplumsal alan süzgeciyle girdi (ithal) ve çıktı (ihraç) yapmanın iletimine konu oluyordu.
Tümel oluş (toplam temel saf enerji) en az durumla bize yansımıştı. Bizdeydi. Bizim içimizdeydi. Biz bütüne karşı, bütün içinde; bütünün parçası ile kesikli sürekli oluyorduk. Ama biz hep tümel olanın bütüncül baskı ve basıncı altında olmanın eğim ve yönelim etkisi altındaydık. Bu durum bizde elde birdi. Yani bir eldeydi.
Ne yaparsanız yapın. Ne ederseniz edin. Ne kadar parça süreçlere ayrılırsanız ayrılın bütünden kopamıyordunuz. Bütünden ayrılamıyordunuz. Çok büyük bir yanınızla hep eksik kalıyordunuz. Bütünün siz olan kısmı, bütün toplamından etki size elde bir olarak yansımasıyla var oluyordunuz.
Bütünün kendi çevrimi sonrasında bizdeki bu parça yansıma olan elde bir, geriye kalan dokuzu dışta bırakıyordu. Siz elde birin ürünüydünüz. Sizde; elde bir vardı. Ve siz bir elde ile ancak vardınız. Elde bir içinizdeki groteski yansımayla bütüne (geriye kalan dokuza) eğim ve akış olmakla sizi; nötr olmanın kesikli sürekliliği içinde sanalı olanla tamlaşmaya çalışacaktı.
Elde bir; sizin bütünden yaptığınız seleksiyondu nedenle sizi, bütünün duyuş sal yükünden kurtarıyor ve bütüne karşı sizlerle sizin kendi dünyanız içinde olabiliyordu. Ama yine de geride ve dışınızda kalan dokuzun; kendi içinizde olan parçalardan kaynaklı menfi groteski yansımasından kurtulamıyordunuz.
Bu nedenle evrensel; bütünden, parçalardan kaynaklı groteski yansımalardan ötürü, groteski olan çevrimlerin ve ekseni oluşumun merkeziydi. Groteski ilik bütünün baskı ve basıncından kaynaklı içte beliren sanal bir tasarımdı. Bu sanal tasarım; nötr olmanıza, geri bağlanım ve kontrollü süreçleriyle duyuş sal olmanıza meşruiyet oluyordu.
Hiçbir imaj; hiçbir imge, hiçbir im yoktu ki aslı olmasındı. Hiçbir asıl yoktu ki; yasaklansa bile baskı ve basıncıyla gölge olukla, imaj olukla şeylere yansımasındı. Bu zorunluluk manyetik ya da ışıma bir zarfla, şeyler içinde oluşan imajdı. İmaj almaydı. Bizleri tevkif eden imgeydi. Bütün olan bizde imajineldi. Öyle olmuyorsa, böyle oluştu. Bir belirim verişin, diğer pek çok zıtlarıyla var oluşuydu