Mustafa Kemâl nankörlere sesleniyor,
Yüzümü gören ise, hemen hemen kalmadı,
Kalan birkaç kişide ,i h t i y a r l ı ğ a esir.
Onlar ö ğ ü t v e r d i l e r yabaniler tınmadı
Sorumlu olmayana,o l a y l a r e t m e z tesir.
Tarihten anlamayan, t a h r i k l e ilenenler,
Bütün emeklerimi ,toptan s i l m e k istiyor.
O kara g ü n l e r i n de, yardımı dilenenler
Şimdi koyunların da,y ı l a n l a r ı besliyor.
P a d i ş a h ı n kulları,k u r t a r bizi dediler,
Fidan gibi g e n ç l e r i, verdiler de emrime.
Malı mülkü ne v a r s a ,cepheye gönderdiler
Askere çorap ördü, gözü g ö r m e y e n nine.
O günü yaşamayan, geçmişi m a s a l sayar,
Şimdi ekmek var su var, ayrıca sadaka bal.
Bankaya borçlanarak ,bütçeniz o l u r ayar
Üretmeye g e r e k yok, çünkü ithaliniz bol.
Bu g ü n k ü yöneteni, peygamber sayarsınız,
Hiçte layık d e ğ i l d i , onu l i d e r saydınız.
Ve de “A l l a h” diyerek,h a z i n e soyarsınız
Ö n l e n m e s i zor biraz, temeli kaydırdınız.
C u m h u r i y e t erleri ,tutmuştu elinizden
Aklınıza gelmedi ,t i l k i nin ö y k ü l e r i.
Şeriat dürtüsüyle, a l k o y d u emelinizden.
B e s m e l e l e r i oldu,E m e v i türküleri.
Farkına varmadınız,z ü b ü k ç e aldanmanın,
Muhalif y u r t t a ş ları, düşman i l a n ettiniz.
Seneler e v v e l k o p t u ,kuyruğu o dananın
S a k a l ,t ü r b a n diyerek ,yatırlara gittiniz.
A s ı r l a r c a uyuyan, Eshabı-keyf uyandı,
Bakmışlar ki değişmiş, yaşadıkları ç a ğ la r
Zamanı y a k a l a y ı p,son tekniğe dayandı
Müslüman cemaati de, Cennet diyerek ağlar.
Keşke kurtarmasaydım, Kurtuluş Savaşıyla,
Padişhın zulmünden, a l ı ş ı l a n zindanından.
Ömrü çürütmeseydim ,s a v a ş ı n uğraşıyla
Aşırma da yapsaydım, yetimlerin malından
Hep bana söversiniz,g e l e n e yağ yakarak,
D o y d u ğ u n u sanırsın ,ufak sadakalarla.
Milli s e r v e t i satıp, m i r a s yedi olarak.
Sen kendini a v u t dur, yalancı yalakalarla.
Üreten sanayiler.k u r m u ş t u m Türkiye’ye,
Tez elden yarattınız,nice S ü l ü n Osman’ı.
B e n i m ihsanım dersin, ödenen yevmiyeye
Mecburen baş eğmekte ,A n a d o l u aslanı.
A s l a küçümsemedim, Çankaya sarayımı.
Dünya l i d e r l e r i n i o r a d a ağırladım.
H a l k ı m ı ayırmadım,muhaliften bayımı
Hak ettiğim mevkiye,konuldu benim adım. .
Saltanatı y e r m e d e n ,cumhuriyeti kurdum,
Onyedi milyon halkım,yek millet tek bayraktı.
Asırlık kölelere,b a ğ ı m s ı z l ı k duyurdum
Bana Ç i ç e k gönderdi, beleliyken kundakta
Olaylar y a r a t m a d ı m, uğruna iktidarın,
Aleviye ve kürde, k ı ş k ı r t ı c ı diyemem.
Yurtta cihanda sulha,bütün dünyayla varım.
Halkım “önder”demişse,haklarını yiyemem.
Yurdum Çiçek değilse,ben bahçıvan olamam,
Örnek g e l i ş m e s i n i , yasalarla yaparım.
Muhalifi hapsedip,s a r a y l a r da kalamam.
Halkım mutlu değilse, ben huzuru naparım.
,,,,,3580 ,,,,07/06/2018,,,Tanrı layıkınızı verdi.