Benden de yorgun sevdalar 
Dil ile, el ile gönül ile eskitmişler 
Bazen bir masada bazen bir sokakta 
Çekip gidip kaderlerine terk etmişler.

Bende de korkuyor sevdalar 
Demir parmaklıklar ardında gül topluyorlar 
Koparmayın bülbül ağlar diyorum 
Gözlerime bakıp sadece susuyorlar 

Ver eleni diyorum en yaşlı olanına 
Yıldızlarda nefesini kokluyorum    
Ellerini çıkarıyor sakladığı döşünden 
Parmakları yanıyor ben üflüyorum 

Etrafım karanlık, mekanım issız 
Yalnızlık yüreğime dolanan  
Öyle bir sarmaşık ki,
Arsız mı, arsız .

Bankın diyorum dağda çoban ateşi var
Samanyoluna dalarak şimdi ne hayali kuracaklar? 
Bakın gözlerime 
Hiç kimse kendi gözlerini görmez 
Görmez yüreğinin gözlerinden baktığını
Yanaklarıma süzülen yaşa bakın 
Bilmez misin koparak yüreğimden aktığını


Tesir etmiyor en afilli kelamlar 
Habil'le Kabil'i gelmiş bana soruyorlar 
Ben kuyuyum diyorum 
Yüzü ilk kez  Yusuf'la aklanan  
Yusuf  düşünce  bağrıma
 Cebraili'i ağırlayan 

Ben kuyuyum diyorum
Içinde yılan çayan,  birde gözyaşlarını 
Saklayan..

Ümit Seyhan 
( Ben Kuyuyum Diyorum başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 3.06.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.