Gözleri kan çanaðýydý, sözleri ise cehennem ateþiydi. Bir insana hatiplik unvaný sadece güzel konuþtuðu için mi verilir? Yazarak da hatip olabilir insan. Sessiz bir þekilde devrim yapabilir, yürekleri þaha kaldýrabilir, akýllar baþlardan götürebilir ve galeyana getirebilir bir orduyu. Durup dururken sizleri aðlatabilir bir kalem, bir dize sizi can evinizden vurabilir ve bir kelime kirpiklerinizde gözyaþlarýný asýlý býrakabilir. Ýþte öyle anlarýn birisinde konuþuyorduk onunla. Dýþtan baktýðýnýzda Ölüdeniz gibiydi ama içi Çoruh nehri gibi debisi yüksek akýyordu. Bir kar kütlesini düþünün ki alttan altta erisin ve çýð olsun üzerinize. Bir aysbergi hayal edin görünen yüzünden daha fazlasý suyun altýnda saklý olsun. Adamýn yüreðindeki hüzünler de aynen öyleydi. Bir þarjör gibiydi hiç bitmeyecek mermiler vardý içinde. Yeter ki el uzansýn o tetiðe, dokunsun.
Acizane ve mahcubane bir þekilde o tetiðe dokunacak olan eli ittim. Yarayý kanattýðýmý sonra anladým. Hüznü harlandýrdýðýmý geç fark ettim. Benzin oldum içten içe yanan ateþe. Bir kanserli siðili kestim. Bir irinli yarayý deþtim.
- Hayýrdýr azizim! dedim. 'Uykusuz mu kaldýn sen de benim gibi?'
Susmanýn nelere gebe olduðunu kimse bilemez. Yarasý olanlar en çok susanlardýr. Derdi olanlar en avaz avaz susanlardýr. Bunu onlar konuþmaya baþladýklarýnda anlarsýnýz.
Þelale þalele dertlerini nasýl da ifade ettiklerini þerha þerha yüreklerini nasýl da köz kebap eylediklerini, sicim sicim gözyaþlarýný nasýl da içlerine akýttýklarýný sözlerinin buram buram yayýlan taze hüzün kokularýndan anlarsýnýz.
- Gece lastik gibi oluyor son günlerde bana, uzadýkça uzuyor. Bir ay doðuyor ve ben o ay'ýn güzelliðinden uyuyamýyorum. Yýldýzlar sönüyor ay'ý görünce. Hani sevgili bahçeye çýktýðýnda diðerlerinin pabucu dama atýlýr ya öyle. Gül, bahçede açtýðý vakit diðer çiçeklerin saltanatý biter ya, onun gibi bir þey iþte. Ben o ay'ýn sevdalýsýyým. Gecelerin uzamasý bu yüzden. Onun peþinden ne hayaller kuruyorum. Sevgilinin yüzü de ay gibi mesela. Ve ben onun peþinden de sürükleniyorum. Can sandalým sevgilinin dalgalý sularýnda alabora oluyor ama yine vazgeçmiyorum onu sevmekten. Düþünsene sevilmediðini bildiðin halde seviyorsun. Ve gözün ondan baþkasýný görmüyor, sözün ondan baþkasýna hitap etmiyor, aklýn ondan baþkasýna çalýþmýyor ve kalbin ondan baþkasýna atmýyor.
Fýrsatýný buldum söze girdim:
- Ah be Azizim! Geceyi sarmaþýk yapmýþsýn canýna sarýp sarmalamýþ seni baþtan ayaða. Peki sevgilinin haberi var mý bundan?
Pimini çektim ve attým kalp bombasýný onun yýkýlmýþ ve harap olmuþ virane canýnýn üstüne. Ýnfilak olmuþ bir ruhun üzerine yeni bir yaþam sermekti amacým. Baðbozumunu yapmak istedim o canýn. Hasadý hüzündü, semeresi acýydý. Aþk pazarýnda sermayesi ah olmayan var mý? Bu yangýnda yanýp da piþmeyen kalýr mý? Bu deryanýn bir kaþýðýnda dahi boðulmayan olur mu? Eðer varsa onlar aþýk deðildir. Onlar sahtekardýr, riyakardýr.
- Saça yapýþan sakýz gibi yapýþtý hüzün yüreðime. Kesip atacaðým ki iyileþeyim. Ama bunu da yapmak istemiyorum. O acýyý bir kere çekmektense her gün çekmeyi yeðliyorum. Ýþim onu sevmek zaten. Günüm onunla ama onsuz geçiyor. Gecelerim ise onun yerine koyduðum þu ay'a hayran hayran bakýp susarak bitiyor. Ýçim savaþ yeri... Yâr her türlü silahýyla beni yerle bir etti: Ayrýlýk saldýrýsýyla... Hüzün bombasýyla... Özlem silahýyla... Ýlgisizlik belasýyla... Ve en önemlisi nükleer sessizliðiyle. Bir insan kaç kez vurulur yüreðinden? Yürek dediðin ne ki? Bir et parçasý toplasan bir yumruk kadar etmez. Ama o hep ayný noktaya yani ona ev sahipliði yapan kalpteki o siyah noktaya atýþ üstüne atýþ yaptý. En deðme keskin niþancýlardan daha ustaydý. Yüreðimi lime lime etti. Paramparça... Delik deþik oldum, bunu hissediyorum. Ve onu bu parçalarla sevmeye devam ediyorum. Bir cama taþ atarsýnýz kýrýlýp tuz buz olur ya onun da benim canýma attýðý taþlar canýmý tuz buz etti. Ama ben o her zerre canýmla onu yine sevmeye devam ediyorum. Her zerremde kalbimin birer numunesi var. Her zerrem onun için atýyor. Galiba beni kül eylemeden, beni toprak etmeden bitmeyecek bu sevda.
O böyle konuþunca kendimi suçlu hissettim. Viranelerde ne hazineler saklý ama ben o hazineyi aþikar kýldým. Bilinmezi kanattým. Uyuyan devi, hüznü, uyandýrdým.
- Azizim, özür dilerim. dedim mahcup bir þekilde.
- Hayýr hayýr! dedi. 'Sakýn özür dileme. Sen kötü bir þey yapmadýn ki! Hüzün kokan adamým ben. Kim olsa aynýsýný yapardý. Ýllaki sorardý halimi. Senin bir suçun yok hem bunu bir güzellik olarak düþün bana yaptýðýn.' 
- Nasýl? dedim.
- Deþilen yara kötüyse yayýlýr tüm bedene. Karýþtýrýlan köz çoksa yangýna döner. Ýçimde onsuz hiçbir yerim eksik kalmasýn, o her zerreme sirayet etsin. Belki de sen bunu yaptýn: Onun her hücreme deðin yerleþmesini saðladýn. Þu an taze dertlerimle yenilendiðimi hissediyorum, kendime geldiðimi... Daha dertli bir hale girdiðimi anlýyorum. Gözyaþlarýmýn tekrar aktýðýný, sözlerimin hâlâ tesirli olduðunu ve kalbimin daha beter aðrýdýðýný hissediyorum. 'Bela mýsýn adam?' dediðini görüyorum. Hayýr bela deðilim sadece müzmin bir aþýðým, kronik bir sevdalýyým. Onsuz bir yaþamý kendisine haram etmiþ münzeviyim. Sevgili farkýndadýr ya da deðildir. Bu o kadar da önemli deðil ben farkýndayým beni ilgilendiren de budur. Göðün yaðmurlu oluþu bende toprak kokusu özlemini alevlendirir, gökkuþaðýný görme heyecanýný yaratýr. Sevgiliye dair her þey ayrýlýk da olsa cefa da olsa kabulümdür. Çünkü onun mevzubahis olduðu her cümlede ben kalbimi görüyorum. Ve o kalp de sevgili yaþadýðý müddetçe onun için atacaktýr. Dað kendisini oluþturan milyarlarca çakýldan habersizdir. Ama çakýl o daðý sevmekten geri kalmaz. Okyanus katrilyonlarca damladan oluþur ve kendisini oluþturan damlalardan bihaberdir. Çünkü o okyanustur, kocamandýr ve kibirlidir. Oysa damla okyanusun bir parçasý olmakla mutludur. Azdýr ama mutludur. Dalgalarýna takýlmaz, kocamanlýðýna aldýrmaz okyanusun. Ben hem o çakýl taþýyým, hem de o damla! Sevgili dað daðdýr bende, okyanus okyanustur.
- Anladým azizim. dedim ve daha fazla duramadým onun yanýnda. Çünkü akýttýðýnýz bir kana tampon, deþtiðiniz bir yaraya merhem olamazsanýz kendinizi suçlu hissedersiniz. Ve aðlattýðýnýz bir çift göze mendil olamazsýnýz siz de aðlarsýnýz.
Dönüp ardýma bakma cesareti dahi göremedim kendimde.
Varýn düþünün siz onun halini.
Yalnýzlýk kuytuda durmak deðildir yalnýzlýk içinizin kuytu olmasýdýr.
Onun içi kuytuluðun baþkentiydi.