Yolculuk Şiiri
Otobüs yolculuğunda pencere
kenarlarını
severdim ben hep
yalnızlığı vururdu
sanki yüzüme
o perondan bu
perona geçtikçe şoför
yol uzayıp
giderdi menzile doğru
Çizdiğim
kalbin buğusunda soru
işareti
doldurulamayan koca
bir boşluktu içimdeki
dünden
Bugüne
Gökyüzüne her
baktığımda şekilden
şekle girerdi
bulut benim
hayal gücümle birleşirdi
masmavi rengi
Kayardı yıldız ayın etrafında
dönence
yaşım
Kaç olursa olsun
Aldırmazdım kimseye
atlayan koyunları sayardım elimle
Koşardım bulut üzerinde
Dış dünyadan uzağım
Yanımda kim var bilmiyorum
nereye gideceğimi de sormadım
Şoföre
fark etmez di zaten önemli olan
Başlangıç serüveni
bence gerisi
fuzuli
Dalardım seyre
Bir gölden geçerken vahada
yüzerdi ördek
bizim köyün deresi burası
aklımda buram buram
kokusu dün gibi
Takip etmesi zordu
Yol haritası gibi
çizgiler bir
Sağa bir
sola zik zak ederken
Çocukluğum zaten çıkmaz
aklımdan silinmez ki
seyahate devam ederim ben
Saat kaç acaba ya da
Saat kaç daha
Bu mevsimde
Ebru Çimen
Iyi okumalar ✒
(
Yolculuk Şiiri başlıklı yazı
ebru çimen tarafından
27.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
