Hercai dokunuşlarla eskidi yaram 
Gözlerinde ki ışıltılar loş diyorlar 
Aşk hücresinde eksiksiz  tastamam 
Çürüttüğüm koca ömre boş diyorlar

Esme ,zeytin karam,
Dilimde çıbanlar
Koynumda yılan 
Bahar yelinden 
bir buse al da gel  
Veda için geldi zaman ..

Yetim başımın ebemkuşağı
Yaklaştıkça bulutlar yalan diyorlar 
Her yağmur sonrası düş alazları 
Bir kıvılcımla tutuşur yanar diyorlar

Esme,sevda ruhsatım
Dudakların mühür
Gözlerin nazar 
Bakışların kelam 
Bir dokun parmak ucunla
Vaktidir defteri kapatmanın 


Gecenin erinde doğmuşum Esmem
Gün yasak,Güneş haram diyorlar 
Bir ok gibi kirpiğine asılmışım ki
Kaşların gerilmiş  bir yay diyorlar 

Esme ,son sözüm 
Ilk yangınım
Yanan közüm
Poyrazlara tutunda gel 
Savrulma vaktidir kalan külün 


 Koştukça peşinden kayboldu gölgem
Sevilen hiç arkasında bakmaz diyorlar 
Ellerine kına kan gözyaşı karmışım
Bir tas su üstüne dökmez diyorlar

Esme ,kalan yanım 
Konduğum dalım 
Sen fıtratında 
Ben fıtratımdayım 
Silkele beni göğsünden 
Geldi çiçek dökme zamanın 

Ümit Seyhan 

( Esme başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 19.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.