Hepsi  vaktin suçuydu.
Damlarda Nisan,bacalar suskun 
Dallar tomurcuğa durmuştu.

Aksamdan yağan yağmur 
Ayak izlerinde 
Çimenlere parlak bir gün vurmuştu.

Koynumda sabahlayan hasretim 
Ten kokumdan yorgun 
Bakarak gelen geçene 
Kökü içinde kalan 
O yarayı yolmuştu. 
 
Ah hasretim 
Harfi dahi bulunmamış bir bekleyişten 
Oturaklı cümleler istedin 
Nasıl geçinir bu 
Nerden gelir bu değirmenin suyu 
Hiç düşünmedin.

Şimdi saçlarında bahar kokulu 
Kime görsen 
Dokun omzuna, bak gözlerine diyorsun 
El alem ne der, deliye mi çıkar adımız 
Umursamıyorsun

Gel deniz olmasa da şehrimizde
Daglara gidelim 
Nasıl eser rüzgar orda biliyor musun?
Belki bir ihtimal yırtar kozasını 
Kelebek olur mavi kanatlı 
Düşeriz peşine çoban çeşmesine kadar 
Ama dur 
Neden ağlıyorsun? 

,
Sen benim gün batarken ki boşluğum 
Sen benim aşk denilen hoşluğum 
Sen benim ben sanarak koştuğum 
Sen benim ici umut basılı sarhoşluğum 
Sen benim sende varoluşum
Sen benim bende ki  yanına 
Adınla yaşatıp
 Hasretle dolmuşluğum 

Her şey bu vakitlerin suçu 
Yeni yetme 
Cahil,bilinçsiz,
 Genç oluşu, 
Oda anlar elbet birgün bizi 
Gel hasretim,saklan göğsüme 
El alemden bize ne 
Uzatmadan kandırmadan, kanmadan 
 Dönelim yerimize..

Ümit Seyhan 
( Herşey Vaktin Suçuydu başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 14.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.