Online Üye
Online Ziyaretçi
Ben renklerde can bulmuşum…
Doğduğum memleketim, güller diyarı…İsmimi bile “Gül” ile süslemişler. O yüzden pembe rengi çok severim ve pembe bakarım hayata…Esas rengim budur benim…O yüzden çok iyimserim, bazı zamanlar bırakmak istedimse de, olamadı…Bırakamadım esasımı…Değişemiyor ki insan…
Ben renklerde can bulmuşum…
Kırmızıda hayat buldu duygularım en derinlerinden…Gelip geçici değil, ölümsüzleşerek…Ve tam 40 yıl…Gönüllere yazıldı, kalplerde yerini buldu saygıyla…
Ben renklerde can bulmuşum…
Yeşil, baharın rengi…Her dem içimde hissederim, tazeliğiyle, güzelliğiyle bahar ve yeşili…dileklerimi sarıp sarmaladığım, kendimi içinde sakladığım yeşil…İç dünyamın dört mevsimi…
Ben renklerde can bulmuşum…
Mavi…Dinginliğin hakimiyeti…Masmavi gökyüzü sonsuzluğunun iç dünyama verdiği huzur, sakin mavi denizlerden aldığım sükûnet…O yüzden gökyüzünü ve denizi çok severim…
Ben renklerde can bulmuşum…
Sarı ile de tanıştım, sağlıksızlık günlerinde…En yakınımdakilerin geçici de olsa, sağlık sorunu olduğu sürede, sıhhatle ilgili bilgilerimizi pekiştirerek, sağlığın ne denli değerli olduğunu öğrendik. Sarı renkli günlerde hastalıklarla tanışmasaydık, sağlığımızın kıymetini bu denli bilebilecek miydik? Bu rengin yaşantımıza katkısı da çok fazla…
Ben, renklerde can bulmuşum…
Mor günler…İstemesek de bizi bulan sıkıntılarımız…Atlattığımızda yenilgisini seyrettiğimiz biçare…Tanışılması gereken renk…Zira mutluluk başka nasıl fark edilir ki…Gündüzün yanında gece misali, hayatımızın devinimlerinden…Seni de seviyoruz mor…
Ben renklerde can bulmuşum…
Lacivert…Gözyaşlarımız…Tanışmayanı yok…Kaderin yazgılarında yürümek zorunda olduğumuz, önümüzü göremediğimiz inişli-çıkışlı yollarda canımızı acıtan sonra derin yara izleri bırakarak kaybolan…
Sancılı bir sürec olsa da, kişinin ve kişiliğin gelişimi açısından yaşanılması gereken lacivertimiz, bilincimizin yenilenmesine büyük katkı sağlıyor. En olgun halimizle bizi, “biz” yapıyor…
Ben renklerde can bulmuşum…
Siyah…Simsiyah bir gecede dünyaya açmışım gözlerimi…Nasıl sevmem siyahı, Karayı…Gerçek Can’ımı bulduğum ânı…Aldığım ilk nefes karanlıklarda olunca aydınlıkların kıymetini nasıl da biliriz…
Ben renklerde can bulmuşum…
Beyaz…Masumiyet ve temizliğin sembolü…Tertemizliğin ifadesi…O yüzden lapa lapa yağan karları çok severim.
Beyaz ve beyazlık her yerde güzel…Baharda çiçek açmış erik ağaçları…Beyaz güller daha başka beyaz çiçekler…
Beyaz renk, insanın ruhunu yıkama görevlisi midir, bilinmez…
Bildiğimiz tek şey; renklerin bize can verdiğidir.
Gönüller dolusu selam ve sevgiler…
Yurdagül Alkan.