Rahman ve Rahim olan Allah'ýn rahmetinin kainatta ulaþmadýðý yer, ulaþmadýðý varlýk, zerre yoktur... Yerde ki karýncanýn ayak seslerini bile duyan, sineklerin kanat çýrpmalarýný bile sayan, yaratýp da dünyaya saldýðý insanýn neler yaptýðýný bilmeyecek mi, bilemeyecek mi?

''Ýnsan küçüldükçe büyür, büyüdükçe küçülür.'' de derler... Küçülmek mecazi bir anlatým tabi ki onun içinde alçak gönüllü olmak, saygýlý olmak, terbiyeli olmak, anlayýþlý olmak var insanlara ve bütün canlýlara. Kendimiz ile varlýklarýmýz ile de ne kadar böbürlenirsek de aslýnda insanlýktan uzaklaþýyoruz, gerçekte küçülüyoruz... Rahman ve Rahim olan Allah'ýn büyüklüðüne denk gelecek herhangi bir büyüklük kainatta mevcut deðil... Ýçinde bulunduðumuz Samanyolu Galaksisinin daha sonunu bulmaktan bile aciziz ki baþka baþka milyarlarca galaksi olduðu söyleniyor kainatta...

Yaratýcýmýz, Rabbýmýz Allah'ýn önünde bütün kainat, yerdeki solucandan, gökteki kartala, denizde ki balýklardan, koþan atlara ve tabi eþrefi mahlukat olan insanlara kadar her canlý, cansýz varlýk boyun eðmiþtir... Kul olma þerefi ise sadece ve sadece insanlara verilmiþ bir üstünlüktür... Ýnsanda bunun, kul olmanýn gereðini yapmak durumundadýr...

Kula kul olmak hiç kimsenin arzu etmediði bir durumdur. Rahmana kul olmak varken, insan neden bir baþka insana kul olsun ki? Üstelik Rahmana kul olduðumuz zaman bilinçli bir þekilde, sonrasýnda ahiret hayatýnda büyük ödüller, büyük nimetler verileceði de Rabbýmýz tarafýndan bizlere bildiriliyor... Rahmeti, nimetleri o kadar büyük, o kadar geniþtir ki Rahman ve Rahim olan Allah'ýn... Ýnanmayanlara bile rýzk veren, inkar edenlere bile, belki dönerler doðru yola diye, mühlet veren, hemen azap etmeyen bir yüce Yaratýcý...

Ýnsan bir gün öleceðini, hesap vereceðini asla aklýndan çýkartmama düþüncesi ile yaþamaya çalýþýrsa, buna baðlý olarak kötülüklerde yer yüzünde azalacaktýr. Ayet de geçer ''Allah korkusundan yuvarlanan taþlar kayalar vardýr.'' Taþ, kaya cansýz bir varlýkken Allah'tan korkuyor ise biz insanlar taþ kalpli miyiz de Allah'dan korkmadan her türlü ahlaksýzlýðý yapmadan geri duramýyoruz? Vah ki vah bize! Yazýk ki hem de ne yazýk!

Yüce Yaratýcýmýz Allah cc Ýsra Suresi 37. Ayet de Hazreti Muhammed'e ve O'nun nezdinde bütün insanlara þöyle sesleniyor. ''Yer yüzünde böbürlenerek yürüme çünkü sen ne yeri delebilir ne de boyca daðlara ulaþabilirsin.'' Günde beþ vakit namazda Rabbýmýzýn huzurunda eðildiðimiz zaman, aslýna kullarýn önünde asla eðilmeyeceðimizi de beyan ediyoruz... Nice yiðitler var ki namaz da yaralandýðý zaman bile istifini bozmadan namazýný eda etmeye çalýþýyor... Hele hele de cephelerde kýsaltýlarak bile olsa kýlýnan namazlar çok kýymetlidir...

Rüku ve secdeyi herkes bilir az çok namaz kýlsýn kýlmasýn. Rüku da eðildiðiniz gibi hiç bir insanýn önünde eðilebilir misiniz? Eðilemezsiniz, isteseniz de yapamazsýnýz... Ama Rahman'ýn huzurunda hem de hiç yüksünmeden eðiliyorsunuz. Eðildiðiniz zamanda yüreðiniz coþku ile doluyor... Hazreti Ali Efendimiz bir müþrik ile tartýþýrken mealen aynen þöyle demiþtir. ''Farz edin ki Allah yok ki biz var olduðuna yürekten inanýyoruz, bu kadar ibadet yapýyoruz diye biz ne kaybederiz, farz edin ki ahiret yok, cennet ve cehennem yok ne kaybederiz beþ vakit namaz kýldýk diye, oruç tuttuk diye ki hepsinin de aslýnda saðlýðýmýza faydasý var. Ancak bir de varsa Allah ki var olduðuna yine söylüyorum biz yürekten inanýyoruz sen ne kaybedersin onu bir düþün.'' Bunun üzerine tartýþtýðý o müþrik kiþi Müslüman olmuþtur... Son söz olarak, ahir zamandayýz, kendimize ve aile efradýmýza dikkat edelim... Allah hepimizin yar ve yardýmcýsý olsun...