Bir lafın
arasındaydım
Deli
gömleğine heveslendi kelimelerim
Ben Bakırköy’ün
ortasında
Canlı
kefen giyecektim
Ölecektim
gözlerinin ortasında
Sessiz
sedasız…
Yoluma
selamı çıktı tanıdıkların
İçinde
sen vardın anlayacaktım
Kulaklarımı
kabarttım söylenenlere
Haydi ne
olur biraz çabuk söyleyin diye
Yalvaracaktım
Ve yine
her zamanki gibi bir köşede
Ağlayacaktım…
Şefkate
sardım günlüğümü
Kızkulesinin zindanlarında
Arkası
yarın hayalleri yaktım sahil boyu
Nasılsa
bir deliyi
Ayaklarından
tanıyacaktım
Gözlerine
baktığım yerde
Kendimi
dalgalara bıraktım…
Üzerinde takım
elbiseli bir öğretmen olacaktım
Soracaktım
bütün soruları
Bitip
tükenmek bilmeyen kâğıtlara
Öğrenciler
cevapları sadece benden
Hep
benden alacaktı
Zekâ dolu
zihnimin içinde
Tekrar
çıldıracaktım…
Aynada da
gördüğüm beni
Soracaktım
tanıdıklara
Manasız bakıların
ardından
Dizlerime
sığınıp
Sonsuzluğa
sarılacaktım
Beni sadece
o anlar diye…
Âdem
Efiloğlu