Kibrinin
suyuyla gönlüme doğru
Bir ırmak
olup da sızanı gördüm
Açıp da her
derde o fesat bağrı
İçinde
sevgiden bezeni gördüm
Öfkenin
harbiyle sevgimi ezdin
Dilinin zehriyle
üstünde gezdin
Ben taviz
verdikçe nasılda azdın
Şefkatin
rahminde gezeni gördüm
Dilerim
güneşin saçmasın ışık
Gülüşün
diyorum gama alışık
Aç kalır
sevgiye belki bir kaşık
Kendini
mükemmel yazanı gördüm
Kalbimin
közünü örsle dağladım
Dik tuttum
başımı sanma ağladım
Kaderim bu
dedim içten çağladım
Şu hayat
resmimi bozanı gördüm
Hasretin
gözünü yollara vurdum
Elbette
yarına hayaller kurdum
Umut var
inandım böyle diyordum
Baktım
mezarımı kazanı gördüm
Çaldığın
saatler saniyesi hak
Zalimler
safına olasın ilhak
Ne diyeyim
dostlar bozulmuş ahlak
Sevda
sofrasında hazanı gördüm
Vicdanın
sofrası yıkıldı sende
Ettiğin
zulümdür her bir nedende
Sahtekâr
diline desem bir anda
Edep erkân
ile kızanı gördüm
Derdimi söylemem
ederim sabır
Saracak bizleri
gün gelir kabir
Ey Âdem bizlere
Allah ekabir
Artık doğruluktan
bezeni gördüm
Âdem Efiloğlu