Hani gözlerini kaparsın ya
O çok sevdiğin gözlerinin önüne gelir
Uzanıp tutmak istersin ellerini
Tutamaz erişemezsin
Kayıp gider ellerinin arasından usulca .
Kaybolursun zaman tünelinde
Bulamazsın yolunu labirentlerde
Bir çıkış yolu ararsın
Nereye gittiğini bilmeden sessizce .
İçinde hep bir şüpheyle yaşarsın
Tedirgin eder bu durum seni
Yokluğuna bir türlü alışamazsın
Zaman geçtikçe
Ölümle eşdeğer olduğunu anlarsın .
Verdiği tahribat ağır olur
Kaldıramazsın üzerindeki enkazı
Söyle
Acılara ne kadar dayanır yüreğin .
Şimdi hüznün başladığı yerdeyim
Bir sesleniş bir nida arıyorum
Elinden tutamadığım sevdam nerdesin
Sensiz kıyılarım boş
Düşlerim mavi değil
Pembe rüyalar görmüyorum artık .
Gidişinle çok şey değişti
Değişmeyen bir tek sen varsın
Gözlerimin daldığı yerden gülümsüyorsun
Elimde değil tutamıyorum gözyaşlarımı
Mutlu olduğum anlar o kadar az ki
Issız sokaklarda arıyor gözlerim seni .
Hasret kaldım kokuna
Sevgi dolu bakışlarını özledim
Buselerine yabancıyım şimdi
Nasılım diye sorma
Tatsız tuzsuz bir yaşam işte
Sensizliği soluyorum her yeni günde .
Sana hiç kıyamaz
Bir çocuk gibi titrerdim üzerine
O yüzden mi kıymetim olmadı sende
Kim bilir
Belki de sen haklıydın
Seni sevdiğimi söylemeyip yaşatmalıydım içimde
Kozasından çıkan bir kelebek gibi sessizce ...
Refik
21 . 01 . 2018
İstanbul
(
Sensizliği Soluyorum başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
21.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
