Gün özürlüyüm hatta gülüþlerimi kaybettim.

Çelme takýlan bir imgeden payýma düþen,

Çemkiren lanetine iblisin

Rahmetle dokunan

O þakýyan bülbül.

Derme çatma yükümlülükler,

Dalgýn tahayyülüm

Güme giden dünümden

Yarýna varmayý ise hep ertelediðim.

Güdümünde manifestosu günün,

Delici bakýþlarýnda ölen mutluluk

Yine ellerime yapýþan

Aksimde kuru sýký bir bulut:

Adeta inmiþ gökten,

Yalýtýldýðým þu evrene nispet

Aksayan cümlelerin rotasýna tutsak

Bir fiil tadýnda olsa da özlemim

Kaybolmalardan muzdaripim

Hele ki görünmeyeni tasdikleyen

Þu hüznüme biat

Hani olur da çalar kapýmý

Unutulduðum kadar unuttuðuma mý yansam

Yanmayý meþk bildiðim þunca kelamý

Bir de alt üst edip

Daha da mý kazýsam derini?

Bir fýtratýn bir de gazabýn yolcusu;

Bir elemin bir de yanýk sesine

Yanlý kaderin.

Teðet geçmek istediðim ne ise aslýmý da astarsýz bir varsayým olarak sunmak adýna ötekilerin beridekilere yüklediði.

Cümleler nazarýnda nasýl ki sakil bir kavramým aslýnda avam kamerasý mensubu þaþalý bir menkýbe kývamýnda bir de göle çaldýðým mayanýn yasýný tutmaya baþtan niyetli isem.

Tek düze varlýðýmýn hicap yüklü manifestosu dediklerime binaen yaþama sanatýna direndiðim belki de kaderin tok sesinde týknefes bir fani olmaktan öte gidemezken.

Ölümlüyüm iþte bir de öldürdüklerime düþtükçe yolum…

Sýcak bir iklim de ýsmarlayabilirim aklým sýra sonra da peþine düþtüklerimle hasbýhal ederim iki çift lafýn bir yerlerini kýrmaktan öteye gidemezken. Kýrýcý cümleler hezeyan sundukça ve aklýn mermerlerinde kazýdýkça ismimin harflerini sonra da bir tekerleme dolandý mý dilime belki de unutmaya gebeyimdir tüm olup biteni.

Zemherilerden arda kalan o zincirleme kelime kazalarý. Debdebeli bir cümle kurma istemim ve ansýzýn bastýran sis ne de olsa yüreðim de beynim de infilak etmek üzere ve ben kustukça yuttuðum gölgeleri bu da yetmezmiþ gibi kader abandýkça ve hala nasýl oluyor da yol yordam bilip tek kullanýmlýk cümlelerin peþinde koþturup duruyorum.

Ýzdiham yaratan duygularýn merhalesi ve kývamýnda olumsuzluk denen mefhumun sonra da anne reçeli kývamýna getirmeye çalýþtýðým fabrika çýkýþlý isyanlarým ve rengi koyulan aslýnda þekli þemaili kayýp ve rafine düþüncelerle istilasý yine ruh denen düzeneðin uzvu tanýsýnda deðiþen mimiklerim…

Verdiðim aþýrý tepkiler ve kaderin repliði düþmezken dilimden.

Karaçalý misali hala nasýl ki miadým dolmadýysa…

Kanmaya müsait varlýðýmýn kararmaya yüz tutmuþ gökyüzünde nasibine düþen bir rahmet adeta yine yazdýkça çözüldüðüm ve çözdükçe gizemi yeni düðümlerle kýstýrýldýðým. Beti benzi atmýþ hangi unutulmuþ kelime ise kuytularda gizlenmiþ ve dengimi bulduðum o teyakkuzun mimarý yine sefil bir cümle inþa etmek adýna aþka düþtüðüm.

Bir kelamdan çok öte.

Kerem’den bile yanýk.

Özümü ararken közlendiðim; közde piþtikçe nemlenen gözlerim aslýnda gözlerimi alamadýðým evrenin nasýl oluyor da yansýmasýný görebilmekteyim bu dar ölçekli sayfadan bakýp da kendimle müþküle düþmenin ayrýmýndayken?

Zihniyetlerden kaçmak adýna sýðýndýðým tekil bakýþ açýsý yine de olasý deðil soyutlanmak ne de olsa öðreti ve dogmalarýn gölgesinde geçen koca bir ömür ve ben günahýmla sevabýmla yaþamayý beceremez bir tekerleme kadar kendini tekrarlamaktan yaka silken yine de talihsiz bir ön yargý ile öncelikle kendime muhalif.

Sabýrsýz olduðum kadar da sevgi arsýzýyým belki de boyutsuzluðumun hengâmesinde en muzdarip olduðum sonra da katmanlarýnda sevginin dirayetimin sýnandýðý kadar riayet ettiðim düzeneðe de kýrgýným belki uyutulduðumdan yakýnýp uydurduðum masallar yine mutlu sonlara gebe olmasýný tahayyül etsem de eklem yerleri acýyan hayallerimle kumpasa kurban gittiðim dünya gerçekleri.

Önce bir öfke ýsmarlayabilirim ardýndan da demli bir çay ve boca ederim çaya kýtlama yaptýðýmýn doyumuna ermiþken ama þiir yüklü yüreðimi de deþifre etmiþken o dem’in içinde.

Uzun boylu da olabilir þekerden yaptýðým dað misali kýrgýnlýklarým sonra da içimin ölçümünde perhize girdiðim her yeni günü ihbar ederim nöbetçi çaycýya. Çayýmla, poðaçamla ve yalnýzlýðýmla da avunurum böylece.

Ýstifli maruzatýmla imtiyaz sahibi olduðumun da sunumu iken güne eþlik eden mevsimsel kýrgýnlýklarým ve suratýmdan düþen bin parça da deðildir hele ki sevdiðim insanlar yakýnýmdaysa.

Uzaklardan gelen bir selamý paketlerim ve sunarým yakýnýmdakileri sonra da uzaðýmla yakýnýmý uzlaþtýrýrým hele ki derdest geçitlerimde rehin düþen hayallerimi de uyduruk bir panoya iliþtirirken.

Gözlem gücümde ya da bayat tefsirinde içime ektiklerimin boy veren baþaklarýna dokunup da boþa aldýðým bir cümle ise ikilem yüklü hezeyanlarýmdan anlýk bir mutluluða dönüþen.

Kara yazgýsýnda kimi insan kaderi suçlarken ve ben mil çektiðim hatýralarýma atýfta bulunurken… kesiþir yollarýmýz sessizce. Gitmediðim ülkelerden güzel insanlar biriktiririm yine içimin mevsimlerinde bahar yüklü hayallerim siyahý yüklenen diðer yarýmla hasbýhal ederken.

Hem rüyalarýmýn da illa ki bir konusu vardýr týpký yüreðimin aðýrladýðý konuklarý geçirirken düþ penceremden.

Bazen bayat ekmek koyarým içimin kýrýntýlarý niyetine nasiplendiðimi nazikçe sunarken göklerin bekçisi nice kuþa sonra da kuþluk vaktimi harmanlarým ýslak bir serçenin ayak parmaklarýndan birinin eksik olduðunu görüp ya da kuyruðu kopmuþ belki de hunharca kesilmiþ sonra da kundaklanmýþ bir eve rast gelirim yine içimin dinginliðine buyur ettiðim huzur karþýtý bir maruzat ile aðýrladýðým deðil de aðladýðýma muktedir bir yabancý mahiyetinde.

Tek gözümü kapatýrým bazen. Kör yetilerim güçlenir.

Kulaðýmýn birini týkarým ve aldýðým nefesi saklarým zaman zaman öyle ya; sakladýðým kadar da aklandýðýmdýr bir sayfayý aþkla döþediðim belki de aykýrý olduðum kadar da uyumluyumdur kanýksadýklarýmý pay ettiðim güzel insanlarý yakinen tanýmasam bile içimin yabancýlýðýnda ben hala en yakýn duygumu tanýmakla iþtigal.

Kurduðu tuzaklarýnda evrenin…

Açýlan yaralarýnda kurþun sevdalarýn.

Bronz levhasýnda ölümlü bir imgenin.

Bir kuytunun belki de.

Belki bir kuruntunun kurulduðu baþköþesi yine istila edilesi yüreðin infilak etmemek adýna direndiði.

Bir de kurduðum alarmý tehir ederim uyanmama saniyeler kala en güzeli de uyuya kalmaktýr belirsiz bir zamanda belki nizamda belki de belirgin bir söylevi içime kaydettiðim sonra da hayatýn aktarmalý yolculuðunda ömür billah gözümü kýrpmamayý þerh düþmüþsem ne zamanki yolum bir þiire düþse.

Bir de dillere düþtüðümü dillendiremezken belki de þiirimi lal kýldýðým sabahýn ilk ýþýklarý yine uyumamak adýna gözlerime iðneler batýrdýðým aslýnda içimin sarkacýnda ben hangi imgeye denk düþtüðümü tahayyül ederken, bilinmezin sitemine bürünürüm sonra da fýtratýmý yaðmalarým kendimce yazdýðým bir þiire boca ettiðim duygularý teyit etmek adýna gerçeklerin de peþine düþtüðümü kimseler bilmezken…

Sonramý öncemde saklarken.

Öncemi kaptýrdýðým an’ýma lanet okurken.

Tövbelere sýðýnýp yarýnýmý kundaklamadan keder ben kaderimi yaþamak adýna yine evrenin sür-git lakaytlýðýnda göreceli bir saðanak olurum yine rahmet bildiðim hüznüme Yaratan sahip çýkýp tasdiklerken… bana düþense…

Bana düþen beklemeye aldýðým iç sesimin ya da dýþ sesleri protesto ettiðim sessizliði baþ tacý yapmanýn çok ötesinde devirdiðim yýllara yaptýðým göndermedir yazmaya durduðum kalem denen manevi seccademin de kýblesinde aþka ve maneviyata doyamadýðým.

Sevdiðim kadar sevildiðimi de bilirim.

Sevdasýndan þüphe yoktur.

Aþkýma sahip çýktýðým kadar benliðimi sorgularým, belleðim ise hep tazedir.

Rahmeti kucaklayan tüm hüznümü boca ederim bazense boykot ettiðim olumsuz duygularýmý sonlandýrmak adýna bertaraf ederim içimde yankýlanan sorularý duymazdan gelip belki de duymazdan gelindiðimi bilip aldýrýþ etmediðim lakin sorgulandýðým ve sorgulanmam gereken tek makamýn da boyutsuzluðunda ben Ýlahi Aþkýn kudretine vakýf ölümlü bedenimle tavaf ederken iç sesimi uzaðýnda olduðum gerçekleri sadece dünde býrakmak kaydýyla.