Bendim aslýnda ben… þiirin bentlerine derlediðim yalanlarýn anlatýcýsý hatta geçen gün bir sohbet programýna konuk olmuþ yarým yamalak Türkçesi ile Ýngilizce hikayeleri örf adetlerimize aldýrmadan yine bizlere aktaran o kadýn yazar gibi yalanlarýma kendimin bile inandýðým yetmezmiþ gibi gerekçeler sýralayan da.

Uzak kýlýndýðým gerçeðine atýfta bulunan bir yakýn temasým hem: üstelik beyhude olduðunu bildiðim o geç kâðýdým ile Tanrý’yý ve kendimi sorgulama hakkýma itiraz sunarken yargýç ve jüri üyeleri, öfkeli bir þiir olma hakkýmý kullanýyorum; bu bile bir savunma mekanizmasý deðil mi týpký gözlerimi kaçýrdýðým þiirlerde ters takla atýp akla karayý seçmekle mesul kýlýndýðým gibi?

Gecenin körü bir çocuk öldü dün gece ve rüya özürlü olduðumu bildiðim için gerçek sandým aslýnda içimdeki çocuðu öldürmem gerektiðinden çýkýp yola, vardýðým þaibeli bir sonuçtu ve pencereye yansýyan ýþýðýný gördüðümde ambulansýn anladým ki; yine yan komþu atak geçiriyor. Belli belirsiz çýðlýðýný duymasam da haykýran sedyenin örtüsünü çekiþtiriyordu saðlýk görevlisi. Bu bile bir tanýmlama deðil mi üstünü örttüðümüz ölümün aslýnda ansýzýn gelen bir misafir olduðu gerçeðinin?

Ayaklarým geri gidiyor artýk sanýrým tükettiðim kadar da tükendim ve yokluðun da yoksunluðun da bir tercih olduðunu yeni öðrendim. Belli ki yine hatalýyým demek ki hatalarýmý ekip mutsuzluk biçiyorum lakin anlamýyorum da bu ekin töreninde nasýl oluyor da üzerime bir avuç toprak atmaktan acizim?

Bilip bilmeden arþýnladýðým yapraklara bir not daha düþmek istemiyorum da belli ki gelip geçici olduðunu bildiklerimi kalýcý kýlmak gelmiyor içimden ya da gevþemiþ vidalarý tutturacaðým münasip bir boþluða rast gelmiyorum iyi de içimdeki boþluðu kim kurguluyor da katýlmadýðým cenazesinde yaþlý akrabamýn yasýný sadece ben mi tutmuyorum da kimseler cüret etmemiþ bir baþ saðlýðý dilemeye?

Þanslýymýþ aslýnda hele ki bir asra yakýn geçirdiði zamanýn bitiminde bilmeden çýktýðý o yolculuk ne de olsa cümlemiz bir asrý devirir diyorduk. Çok acýmasýzým bu gün ve bu da benim tercihim, demek bile þeytana uyduðumun resmidir.

Cehennemi özlüyorum ne zaman cennete düþsem; azabýn da atardamarý her kinayeden ördüðüm o alacalý bulacalý yeleðim ve oldukça yakýþýyor sindiðimin resmidir deyip sildiklerime ek olarak silindiðimden þüphe duymadýðým…

Kýrdýklarým kim bilir nerede belki de canýmý en yakan anýmsayýp da kendimi lanetli addettiðim?

Masum olduðumu sanýrdým ve lekeli aþklara da esefle yaklaþan iyi de lekeler yýkanmak adýna tescilli deðil mi hele ki bir ruj izinden çýkýp da yola içilen bir bardak þarabý üstüne baþýna döken o yeni yetme genç kýz ve akabinde otel odasýnýn balkonundan kendisini boþluða býrakan?

Sorularla muhatabým bu gün ama kendimden baþkalarýna ait sorularla ne de olsa bana ait olan sorular yine yabancýlarýn tekelinde demek ki yapýlan bu iþ bölümü yine zamanýn gerekliliði ve lades demektense lanet olsun, deyip bir avuç hap yutuyorum þeker niyetine en azýndan geceyi uykusuz geçirmeyeceðim. Anne olmadýðým için de mutluyum hele ki kendini boþluða býrakan kýzýn annesinin yerinde olmak istemezdim ne de olsa cenazesinde tabutunun üstüne gelinlik sermediklerine tanýk oldum belki de kýzýn yerinde olmak isterdim ne de olsa hýzlý yaþadý genç öldü. Yavaþ yaþa ve yaþlý öl. Aman Allah’ýn nasýl bir perspektif hele ki bir de yaþýnýzý küçültmüyorsunuz sanki beden diliniz ve beden yaþýnýz tesettürlü ya da alakasýz bir hüviyetle yaþarken kim inanýr ki sizin soylu bir aileden geldiðinize? Hem ne fark edecek hele ki kayýtlar açýlýrken nasýl tasniflendiðimiz çok göreceli…

Yaþý 58, Ahmet K. kýzý ve Ýstanbul doðumlu.

Kandýrdýðýmýzdansa kanmakla mükellef olduklarýmýz.

Kötüyüm ben hem de çok kötü ne de olsa kurallara asla uymadým ve uymayacaðým da.

Hey, garson!

Buyurun!

Bir bardak gazoz getir.

Yanýnda ne istersiniz?

Sence?

Çok isterdim doðrusu o Nuri Alço’lu servisi sunarken birileri bana, kafa göz daðýtmayý ne de olsa ailem tam anlamýyla paranoya yaþattý bana hele ki buluð çaðýmda bir milat edinip bir ömür gazoz içmeyi reddettiðim.

Darmadaðýným yine belki de dilendiðimi sanan kim ise sevgiden yana derdimi de ifþa ettiðim yanýlgýsýna hürmeten beni benden uzak kýlanlar ve kýyamadýðým ne çok insan yine yüreðimde biriktirdiðim. Ne kadar demode bir taným olduðunun farkýndayým lakin biriktirdiklerimi bir gün bozduracaðým hele ki gonk vurduðunda ve kapýlar ardýna kadar açýlýrken…

Ýstikamet neresi?

Sizce?

Afiyet olsun.