Sen kalbimin içine, konak sandýn girdin’ de
Bazen sen bahar oldun, bazen kýþ oldun bana
Çok günlerde sen benim, kalbimdeki yerinde
Bazen sen bahar oldun, bazen kýþ oldun bana.
 
 
Unutamam unutmam, birlikte geçmiþ zamaný
Çünkü ben çok sevmiþtim, aldýn’ da sen aklýmý
Ýsteme benden medet, yýktýn hayal dünyamý
Çünkü sen bir bahardýn birden kýþ oldun bana.
 
 
Doðru dürüst hiçbir gün sevemeden seni ben
Bitirdin sen sevdamý, söyle sen, neden, neden
Umuda bel baðlamýþ, her akþam düþ kurarken
Gelmedin neden bilmem neler gelmiþ baþýna.
 
 
Aþk yolunda eskiden, ümidimken sen benim
Sen bana yüz vermedin, oysa ben seni sevdim
Aþkýn bahardýr dedim, her zaman güvenmiþtim
Oysa sen bir baharken, þimdi kýþ oldun bana.
 
 
Gel de sor, sor meleðim þu çözülmez derdimi
Ben hala düþ kurarým, sevmiþim’ de ben seni
Ömrümün sonu gelmiþ, hayal etsem’ de seni
Gelmezsin yaz baharda, niye kýþ oldun bana.
 
 
Ben devamlý gözlerken penceremden yolunu
Gelmedin neden bilmem, kestim gayrým umudu
Bundan sonra gelme sen, beklemem hiç yolunu
Çünkü sen bir bahardýn, kýþ oldun gayrý bana.
 
 
Kul Yüksel yaþlanýrken, geçmiþinin yolunda
Diyor’ ki, aþk yalanmýþ, bahar’ da yaz’ da olsa
Bahar yazým kýþ oldu, sevdim’ de ben birini
Yolun sonu gelmeden, kaybettim yarý yolda
 
 
 
09 Ocak 18
Ahmet Yüksel Þanlý er