KAHVE TADINDA SOHBET

                  Ahmet AYAZ 

          Gaziantep Ekspres Gazetesi 08 Ocak 2018

…………………………………………………..        

        Eþimin nezaketli zamaný çok olur. Bilgisayarýmý önüme alýp, müzik dinlerken,  yapmýþ olduðu bir sütlü kahveyi getirip, sessizce önüme indirdi. Ben de baþladým, bir  sütlü kahve tadýndaki, aþaðýdaki sohbet yazýmý yazmaya. Söylediðim söz belki de size garip gelecektir. Barýþ için mücadele, savaþ için giriþeceðiniz mücadeleden çok zor. Nasýl  mý? Savaþ için  mücadele yaparken, bir savaþ hazýrlýðýný tertip edersiniz, sonra savaþa giriþirsiniz. Topunuzla  tüfeðiniz ile, her ne  ise. Baþarýp baþaramayacaðýnýz bir ayrý konudur. Ama, barýþ için mücadele o kadar zor ki; Anlatýlýr gibi deðil. Biri birini hasým olarak gören, iki dostu,  bir araya getirip, dostluk kurmaya çalýþýyorsunuz, Bir baktýðýnýzda ikisinin de sizden uzaklaþýp, küs olduðunu görüyorsunuz. Ne oluyor? Bunlarýn  ikisi de hal ve gidiþlerinin zayýf olmasý nedeni ile sýnýfta kalýyorlar. Bu gibi olaylar, insanlarýn kendilerini aþamamalarýndan kaynaklanýyor. Cehaletten geliyor. Cehaletin baþýný ezmemiz geriyorsa da, ezemiyoruz.

       Gençleri biraz hoþ  görür gibi oluyorum. Ama, yaþlýlarý bir türlü hoþ göremiyorum. Sonra aklýma beyinlerinin küçülmesi geliyor. Ýnsan kendi kendini kontrol altýna alýp, toplumda örnek insan olmaya çalýþmalýdýr.  Gençlerimiz ise, hayat yolunda bir önder insan olma çabasýna düþmelidirler. Ben sadece iki  dost arasýnda birleþtirici bir davranýþýmdan dolayý, bazý dostlarýmdan ayrý kaldým. Ama yine de bu yolda yýlmayacaðýma, yorulmayacaðýma söz veriyorum. Kendi kendime. Kitaplarýmýn hangisinde olduðunu bilmiyorum. Yazdýðým bir beyit var. Aþaðýya aynen alýyorum. “Ýnsanlýk adýna  huzur; Bütün derdim/ Bu yolda yolumdan dönersem, namerdim” Yine söylüyorum. Bu yolda sözümden dönersem namerdim.

         Saygýdeðer okurlarým; Barýþa, sevgiye, özgürlüðe muhtacýz. Hem de çok muhtacýz. Ýnsanlarýmýz, insan  olmanýn hasretine öyle susamýþlar ki, Ben biliyorum. Ben istiyorum ki; Ýnsanlýk yolunda ilerlemek için çaba harcayanlarýn  sayýlarý çoðalsýn. Bunlarýn sayýlarý çoðalýrsa, kötü düþünenler azýnlýkta kalýr, insan içinde itibar görmezler. Daracýk dünyada yaþamýn bir anlamý  olur. Burada birleþtirici ve bütünleþtirici bir tutum sergilerken, þunun da altýný çizerek söylüyorum. Ýyiye, kötü demek ne kadar günah  ise,  kötüye iyi demek de, o kadar günahtýr. Ben inþallah böyle bir yanlýþlýða düþmem. Beni birisi böyle bir yanlýþa düþürdü. Bu kadar da hoþ görülü bir insan olmama raðmen, o insaný af edemiyorum. Çünkü beni  büyük bir yanlýþa düþürdü. Kendisine güven duydum. Bu güvenden, manevi zarar gördüm. Onun için kimsenin bir yanlýþa düþmemesi için çok dikkat ediyorum.

       Saygýdeðer okurlarým; Bu günlük de bu kadar.  Beni unutmayýn, gelecek sohbet yazýmda, sizler ile yine buluþalým. En güzel günler ve mutluluk dolu yarýnlar,  hepimizin olsun. Hoþça ve dostça kalýnýz.