MUTLULUĞA DAİR

Doyumluk mutluluk peşinde koşan,

Bir divanedir gönlüm.
Çoktandır hatırlamıyorum, kalbimi kıran sebepleri;
Mutluluğa mani engelleri aşan,
Yaşama doyumun tadını alıyorum.

Nasıl bakarsan öyle görürsün derlerdi,
Güzel gören güzel düşünür
Elhak doğrudur.
Sıcacık bir bakışla;
Naz yapan sevgili erirdi.

Ülfetin kazandırdığı tek düzelik,
Mutluluğuma gölge etmesin isterim.
Ahde vefamız, cana vefamız olmalı,
Seherlerde duaya, doysun ellerim.

Dünya bir varmış bir yokmuş
Evvel zaman içinde iken.
Kalbur saman içinde geziniyormuş.
Çala kalem bir şeyler yazıyorum.
İçinden geldiği gibi, samimi sıcak,
Mutluluk paylaşıldıkça çoğalıyormuş.

Uykuya dalıştan uyanmasam ne gam,
Korkunun ecele yok bir faydası.
Hayat bir gün, gündüz ve gece.
Kalbi dokunuşlara aşina dalgam,
Dilimde tek/bir hece hece,
Allah Azze ve Celle.

Mutluluk için sevgiyi ısıtmak lazım,
Güneş gören kar gibi eriyen cinsten.
Sevgi yoksulluğu dinmeyen acım.
Günbegün eritip bitiren...

Mehmet Demirel 
( Mutluluğa Dair başlıklı yazı Mecali tarafından 29.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.