Şair deyince

 

 

Şair deyince

Ocakta közü vardır

Şekersiz bir kahveye

Diyecek sözü vardır

Kimseler görmez ama

Karanlığın içinde

Gündüzü vardır…

 

Şair deyince

Yanıktır cıgarası

Dalıp dalıp gider kafası

Uzaklarda

Çok uzaklarda

Efkârın gölgesinde

Demlenen hüznü vardır…

 

Şair deyince

Yüreğine dikey saplanır sözcükler

Kalemi leb-i derya

Ağzı sanma laf fukarası

Anlatılmaz cefası

Tükenmeyen sefası

Adamların en hası…

 

Şair deyince

Yağmurlu bir havada

Beyaz bulutların üzerinde

Fırtınanın ortasında

Okyanusun atında

Rüzgârın uğultusunda demler

Tavşankanı çayını…

 

Şair deyince

İnce bir çizgidir gözyaşıyla arası

Belki de dünyada insanların en hassası

Kalem kâğıt doludur

Nerede olsa masası

Memleket kadar büyüktür

Aklında ki tasası…

 

Şair deyince

Hep kalem kesiğidir

Parmaklarının arası

Geceleri uykusuz

Siyahın her rengine âşık

Bazen aç

Bazen susuz

Kursağından yutkunurken ihlası

Tavanları cıgara sarısı

 

Şair deyince

Hayatı ıskalamadan yaşarken

Bir kelimeye

Dünyayı sığdırmak yasası…

 

Âdem Efiloğlu 

( Şair Deyince başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 13.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.