Ellere bahar kendime kış oldum
Kanadı kırık, yaralı kuş oldum
Güç yetiremedim, gönle tuş oldum
Bırakıp meydanı kaçmak zor oldu.
Yetinmedim denize, umman oldum
Çıkardım benliğimi, üryan oldum
Zalim, nefsim elinden, püryan oldum
Gözyaşım bana en büyük var oldu.
Arzularım kamçı yemişcesine
Gem kâr etmez, koşar delicesine
Ateşler içine düşercesine
Yandı deli yürek, sönmez kor oldu.
Gülşene vardım gonca gül dermeye
Kapıya yazmışlar bülbül girmeye
Döndüm geriye inleye inleye
Gül de soldu da kargaya yar oldu.
Özer bu dünya fani sen aldanma
Ömür çabuk geçer fazla sallanma
Sakın feleğin çarkına takılma
Her kim ki takıldı kabri dar oldu.
yolcu...
(
Ellere Bahar başlıklı yazı
nefesi tarafından
10.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
