HUZURU ARARSAN
Kimsesiz bir yetim gördüm, okşa dım da başını
Açlığı yüzünden belli, uzattım da aşımı
İçimde tarifsiz sevinç, sildim de gözyaşını
O zaman sırlar açıldı, mutluluk dediğin şey
Hepte kazanmak değilmiş, bilakis paylaşmakmış
Gözyaşlarını da silip ,meğer merhem olmakmış
Fakiri yoksulu sevip, koruyup kollamakmış
Babasını da kaybetmiş, annesiyle bir başına
Nasıl da geçirecekler, bu kışı tek başına
Dul aylığıyla amansız ,bir yaşam savaşında
Biçareyi düşündüm de ,meğer ne zor sınavmış
Gerçek huzur meğerkine ,yarayı
sarmakimiş
Her gönüle de girilmez, anahtar lar farklı imiş
İnsanlık dediğimiz şey,vicdanlı olmakimiş
Hergündür görmüyor muyuz ,belki yüzlercesini
Kazanırken de kaybettik, insanlık sevincini
Çoğu zaman da kör olduk, görme dik bu ilenci
İnsanlığı düşündüm ki, meğer zor durumdaymış
İnsanlıktan nasipsizmiş,hemde
uçurumdaymış
Huzuru arayıp durmuş, şöhret makamda sanmış
Gerçek huzur meğerkine, sevince paylaşmakmış
Bu cihanda sevmeyenler, huzura varmazimiş
Hem aşık hem maşuk olmak,cümleden evlaimiş
Kin ve haset dolu gönül,bedene zararimiş
Bir gönülde dil ve kalp ki,huzura kaynakimiş
Bu organlar temiz olsa,huzura varırimiş
06.12.2017
Hekimoğlu Furkan
