DOYMAZ

 

Bir gül var uzakta solgun, derbeder;

Hiçlik dünyasını gezmeye doymaz.

Gönlüm, şehla bakışlara göz eder,

Gözler eşkâlini çizmeye doymaz.

 

Yorgun gönül birden yalnız kalınca

Ve de muhabbete gönül bulunca,

Hele bu gönülde sevgi olunca,

Ruhunu aşk ile süzmeye doymaz.

 

Güllerin güzeli gördüğüm çiçek!

Başına taç yapıp ördüğüm çiçek!

Yaprakların olmuş kördüğüm çiçek!

Biçare, hayattan bezmeye doymaz.

 

Odasının tülü ben olsa idim,

Alnının kâkülü ben olsa idim,

Bu gülün bülbülü ben olsa idim,

Kalemim yazdıkça yazmaya doymaz.

 

İbrahim COŞAR

( Doymaz başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 6.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.