Online Üye
Online Ziyaretçi
BUĞULU KARANLIK
BUĞULU KARANLIK
Ellerim kelepçelenmiş bu virane şehirde
nerde geride kalan gençliğim nerde
çekmişim mazimin üstüne bir kata perde
gülüşlerim yapmacık ,sözlerim ise sahte.
Karanlıklar buğulanmış hoyrat gönlümde
Ben, ömrümü vermez miydim
Senin bir damlacık gülüşüne,
Ben canım vermez miydim ,
Senin bana seni seviyorum deyişine
Bakamıyorum ,Göremiyorum ,
Gayri geleceğimi bin bir ümitle
Duygularım yıkık, uykum meçhullerde
Üşüyorum titriyorum buz kesen
Nemli duvarlar arasında,
Teselli arıyorum hayalini yaptığım
Yorganımın sıcaklığında
Biliyorum şimdi sen mutlusundur
Yabancı kollarda.
Bedenim soğuk ruhum isyanlarda.
Söz.sevgisiz hayat kapısız ev gibidir.
yazan.Bedrettin AYDOĞAN
Balıkesir 01/07/2004