Gece saat 03.00 ve bu saatte
Çocukluğumdan kalan bu saatler gibime geliyor,
Annem ne hoyratça yatıyor,
bense tir tir titriyorum korkudan ve
sarılarak uyan Anne diye bağırıyorum içimde..
hiç insan yağmurun sesinden korkar mı deriz ya ,
olmaz mı ?
korkulmaz mı?
..
şimşekler alaca karanlıkta çakıldığında,
perdelere heyülalar hayaletlerin selam verilişinden,
insan korkmaz mı
hele çatıda hunharca inen yağmur damlaları,
sanırsın camdan seni çağırırlar tanımadıkların bilinmeyen bir dille..
Uyan be anne!!
sesimide kaldıramıyorum ,
korku sarılışlarımdan kalk uyan !!
...
Geçti artık ki
kim derdi ki yağmurlarla arkadaş,
şimşeklerle sırdaş olacağımızı ,
kim düşünebilirdi ki
büyüyünce perdedekilerle modern selfiler çekeceğimizi kim anlardı
bu kadar korkutuculuklar
bu kadar karanlıklar gecede olmazdı....
..
..
..
''
(
Çocukluğumda Kalma Bu Saatler... başlıklı yazı
Hanyes tarafından
30.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
