Önce dille başlayan siyaset
çekişmesi
Gençlik uçarken yelde
öğretmen olamadım
Vurulan her yumrukla sıkıca
pekişmesi
Çağlayıp akan selde öğretmen
olamadım.
Eşten dostlardan okul bitmez
diye işittim
Gündüzleri çalışıp gece
mektebe gittim
Üstünde adım yazan bir
diplomaya fittim
Çok istediğim halde öğretmen
olamadım.
Büyük bir meşakkatle biz
gösterirken çaba
Maskeli guruplarla sopa
sakladı aba
Dağıldık birer birer harman
savurdu yaba
Sıfır kalınca elde öğretmen
olamadım.
Köy mahalle bölündü yoğun anarşi
vardı
Sığınak sanılan ev hane
halkına dardı
Akşam sabah karanlık ölüm
korkusu sardı
Alevle yandı belde öğretmen
olamadım.
Hüzün feryat ağıtlar
yürekleri dağlarken
Gidene ve kalana kara yaslar
bağlarken
Toplum kör sağır sanki tüm
analar ağlarken
Mezar doldu her ilde öğretmen
olamadım.
30.11.2015
Ahmet Çelik
YARINLARIMIZIN MİMARI TÜM ÖĞRETMENLERİMİZİN GÜNÜNÜ CANI GÖNÜLDEN KUTLARIM.