Uzaklara sesim duyulmaz olurken Yanıbaşımdan gitmezdi yalnızlığım Dört duvardan izlerken pusardı Cevap bile vermezken Sadece susardı benimle Sanki deva olurmuş gibi
Tüm kasvetiyle kaplarken gecenin gamı Buğulu camımda dururdu öylece Ellerim varamazdı silmeye Yüreğimde iççekişen soluğum olduğu için Sadıktı biliyordum, gitmeyecekti nefes aldıkça Son anıma kadar yanımdan
Yorganım olurdu çoğu zaman üşütmezdi Sımsıkı sarıyorken Tesellim olduğunu biliyordu Hummalı gecelerime dosttu Konuşmasa da hissettiriyordu Dilimde hem suskunluk, hem çığlığımdı yalnızlığım
Vazgeçemezdim ondan çocukluğumdu Kuytu köşelerimde hep yanımda iken Cesaretimdi belki de, doğru bildiğim Tutunduğum dal yapmıştım kendime Kırılmasından korktuğum Vuslatımla gelen mihmanımdı yalnızlığım
Çırpınırken yüreğim kuşlar gibi Kafesimin başındaydı Tutmasa da ellerimi Avuturdu iki damla yaş olup Çünkü ondan başka kimse anlayamazdı Süzülürdü yanağımdan yalnızlığım
Manalı şarkılar dinlerdik onunla Hayaller kurdururdu gözlerime Şiirlerime ilham olmayı da severdi Sitemlerimi yüklendikçe rahatlardım Okuyan diller anlardı da hep susardı En değerli parçamdı, kadim yalnızlığım
( Kadim Yalnızlığım başlıklı yazı sahrayeli tarafından 17.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
