BEBEĞİM
Varlığınla tüm
dünyama ışıdın,
Babalığa
pişiyordum bebeğim!
Ölümünle beni
hüzne taşıdın,
Yokluğunla
üşüyorum bebeğim!
Sen toprakta
böyle yatarken sessiz;
Yürüyorum sabah
akşam adressiz;
Senden sonra
kalakaldım nefessiz;
Sanma ki ben
yaşıyorum bebeğim!
Yıllar oldu
ahretine göçeli
Ecel denen o
şerbeti içeli
Baharlarım
sensiz çiçek açalı
Özlem olup
taşıyorum bebeğim!
Adın ile yaradana
çağrımda
Gece gündüz ateş
yanar bağrımda
Hasretin var solumda
ki ağrımda
Sabır ile
aşıyorum bebeğim
Unuturum sandım
bir gün seni ben;
Unuturum sandım
pembe teni ben;
Unutmuştum
gideceğim yönü ben;
Şu aklıma
şaşıyorum bebeğim!
Bu gidişin çok
dokundu kanıma
Tak etti bak bu
ayrılık canıma
Baktım ki sen
gelmiyorsun yanıma
Bende sana koşuyorum
bebeğim!
İbrahim COŞAR