İnsan..
Yarsız olmaz,
gönül muhabbetsiz duramaz
Akıl
maksatsız akil olmaz,
Nefsin payesi için ihlas bulunmaz
Kul
olmakta
Hal ihsana, ihlasa uzak duramaz
Kalbin nidası, ruhun
Feryadı hakikat ihlası aşk içindir
Vesileler içinde
Zikrolunan esindir hali hiç yormaz
İnsan
sual etmedikçe, tahkiki
zaruret edinmedikçe basiret açılmaz
İlme
yakın olmayan, zan
içinde yaşayandır. Zaten
insan olmak liyakatını kazanamaz
Asa..
Ağaçtan bir daldır
Bir anlamda da odundur
İnsan
Ruhuyla, vicdanıyla
candır, kandır ve akıldır
İrfanı
ve idraki nispetinde
Aşk için vardır o bir sınavdır
Sabır
iradi olmak,
Kalbi lekelerden kurtulmak,
Ruhu esarette asla
bırakmamak İçin azmi evladır
İlim
düşünmek
Fikir üretmek için rızkı ihsandır
Hakikat ve hukukun
Şahitliği yoksa öte ne diye vardı
Beni...
Cefanın
Merhametine bıraktın
Arkana dönüp bir kez bakmadın
Cefanın
Sadrında olgunlaştım
Heva ya, arzuya ibret için baktım
Umut inşa etmenin azmini kuşandım
Önce
Telaşa kapıldım
Gözüm kardı hesap yapmadım
Hınçla, hırsla hesap sormaya kalktım
Sonra utandım, zan ve zafiyetten arındım
Demek ki
Şer olarak görülen
Ve dahi insanı asabiyete sürükleyen
İç güdü ve zanla hareket ettireni öğrendim
Mustafa Cilasun