KISKANÇLIK  BÝR  ÝNCEAÐRIDIR     

 Ahmet Ayaz

Gaziantep Güneþ Gazetesi 13.10.2017

……………………………………….

       Kýskançlýk; Kendi kendini içerden yiyip bitiren bir ince aðrýdýr. Týp dili ile (Tüperkýlos)  Halk dili ile konuþacak olursak, bu hastalýða günümüzde verem  deniyor. Fakat veremin  tedavisi kolaylaþtý ama, kýskançlýðýn tedavisi bulunmuyor. Allah kimseye vermesin diyorum. Adamýn, þeyinin  þeyi  aðarýyor da, kýskançlýðý üzerinden bir türlü atamýyor. Diyeceksiniz, sen hiç kimseyi kýskanmadýn mý? Ýnanýn kýskandýðým bir kimse olmadý. Bana deseler ki, dünyaya yeniden gelsen, kim gibi olmak istersin. Bu sözüme inanýn. Dünyaya Ahmet Ayaz gibi birisi olarak gelmek isterim. Yalýnýz okul sýralarýna oturduðu zaman kara tahtayý görebilen bir Ahmet Ayaz olmak isterim. Askeri okulu gözden kaybetmeyen bir Ahmet Ayaz olarak doðmak isterim. Benim kýskandýðým  kimse hiçbir zaman olmadý, olamaz da. Bulunduðu  dalda baþarýsýz olan insanlar , baþarýlý olan insanlarý  kýskanýrlar. Çocukluðumdan beri hep  önde yürüdüm. Hiç  kimsenin arkasýndan yürümedim, gölgesine gizlenmedim, gizlenmem de. Prof. Dr Halil Ýbrahim Yakar  Hocam ile roportaj için bir araya geldik, ses kaydýný aldý ve bana da verdi. Keþke bu roportaj  görüntülü olaydý. Ben þu yayýn organýnda varým dediðimde, sözünü ettiðim yayýn organýný elimde gösterme imkaným olurdu.

       Burada birazcýk yazýmdan, þairlikten söz edeceðim. Ses  güzelliði  nasýl Allah vergisi ise, okumak, yazmak da Allah vergisidir. Ben bu konuda bir çok yetenekli  gördüðüm kimselere destek verdim. Benim þairlik  iddiam yoktur diyen arkadaþýma, sen  þairsin diyerek kitap yayýnlattýrdým. Bazý  arkadaþlarýmýn þiirlerini kayda deðer gördüm  ve kayda deðer kültür sanat ve edebiyat dergilerinde yayýnlattýrdým. Bunlar kendilerini bilirler. Ben burada adlarýný açýklamayacaðým. Gerek de yoktur. Bir arkadaþýmýn bir sözü var. “Herkes kendine yakýþaný yapar” der de, bazen da kendine yakýþmayaný yapar. Ama ben,  kendime yakýþaný yapýyorum  ve yapmaya devam  edeceðim.

       Nazým Hikmet “Övmekten deðil, övülmekten korkarým”  Demiþ. Bende, adýmdan  övgü ile söz eden dostlarýmý yanlýþa düþürmem  inþallah. “Türk þiirinin beyefendi þairi”  “Ahmet Ayaz, dostluðuna güvenilir, saðlam karakterli, mert insan” diyen ve buna benzer sözler söyleyen dostlarýmý yalan çýkarmak bana yakýþmaz. Bunun en güzel belirgisi Prof Dr. Halil  Ýbrahim Yakar Hocanýn yayýmladýðý “AHMET AYAZ- Hayatý-Eserleri_Edebi Þahsiyeti” Ýsimli kitapta mevcuttur. Þu an konuþmadýðým bir çok arkadaþlarým bu  kitapta kendilerini bulacaklardýr. Haberleri de yoktur. Bu kitapta kendilerini bulacaklarýndan. Bunlarýn içinde adýmý yok etmek isteyenler de var. Ama güneþin önüne perde çekmeye hiç kimsenin gücü yetmez.Birkaç gün önce bir yazý yazmýþtým. “Bende Dostluklar Bakidir” baþlýðý altýnda. Beni sevmeyenler sözünü ettiðim  kitabý okuyunca, içinde  kendilerini bulup, bende dostluðun gerçek olduðunu  bir defa daha görecekler.

       Bir de, þiir konusunda benim önümde gördüðüm bir kimse  yoktur. Arkasýndan koþup ta yetiþemediðim bir kimse de gerçekten olmadý. Fakat günümüzün yaþayan þairleri arasýnda Yavuz Bülent Bakiler, Bahaeddin Karakoç, Yusuf Dursun  gibilerine de saygým var. Benim bir çizgim var, o çizgide yavaþ yavaþ Allahýn verdiði iman ve güç sayesinde yürümeye devam ediyorum. Sevenlerim sað olsunlar diyorum. Bir de beleþten kahramanlýðý hiçbir zaman düþünmedim. Hele Gaziantep Üniversitesinde tez konusu olduðumu bir yana býrakalým.  Gaziantepli olup, Gaziantep’te yaþadýðým için. Fakat, Uþak Fen Edebiyat Fakültesine bir Gaziantepli “ Yüksek lisans Tezi olup hakkýmda A 4 Kaðýdýna 97 sayfalýk tez kitapçýðý hazýrlanmýþsa, ”   Ben sevenlerim ve beðenenlerim sayesinde oluyorum. Bunu bedavadan kahramanlýk sayanlar varsa hiç de kusura bakmasýnlar. Bu bedavadan kahramanlýk deðil, ancak olsa olsa baþarýnýn mükafatý olur.  Beni tez konusu olarak  verenler, belki de haberdardýrlar. 12 Yüzyýldan 2003  yýlýna kadar. “Gaziantep’te Kültür Sanat ve Edebiyatta Ýz  Býrakanlar” adlý kitabýmda þair-yazar- ressam, gazeteci. Bestekar, ses  ve saz sanatçýsý  gibi bir çok  sanat adamlarýný,  kýskanmadan  adlarýný ebedileþtirdiðimden. Ayrýca Karacaoðlan’dan 1998 yýlýna kadar Gaziantep üzerine yazýlan þiirleri kitaplaþtýrdým. Burada anlatacak çok þey var. Ama, yazmayacaðým. Çünkü bilenler biliyorlar 41 yýldýr ulusal  gazetelerde baþlayýp, sayýsýz yayýn  organlarýnda hala  yazmaya devam ettiðimi ve edeceðimi. Ýçini çör  çöple doldurduklarý, bir matbaa baskýsýndan 40-50 adet bastýrýp,  edebiyat sanat  dergisi diye çýkaranlardan olmadýðýmý. Bununla da kendilerini  tanýtmaya çalýþýyorlar akýl fukaralarý.