Koy Verdim Kendimi
İnleyip giderken,
hayat yolunda
Koy verdim
kendimi, esen rüzgâra
Dağlarda ağaçlar
yaprak dökerken
Koy verdim
kendimi esen rüzgâra
Son bahar rüzgârı,
serin eserken
Yaşamak gelmiyor,
benim içimden
Yükümle
sırtımda, yorgun giderken
Koy verdim
kendimi esen rüzgâra
Savrulup
dururken, esen yellerde
Konuşup dururum,
kendi kendimle
Rüzgârlar
eserken, hazan gününde
Koy verdim
kendimi esen rüzgâra
Karşıdan
bakarken, karşı dağlara
Hem bahar
hem yazım gelir aklıma
Kaldım’ da
ömrümde yalnız başıma
Koy verdim
kendimi esen rüzgâra.
Kul Yüksel
adımdır, güneş ışırken
Kalkar’ da
bakarım, her gün dağlara
Dağ kokan rüzgârlar,
koku yayarken
Koy verdim
kendimi esen rüzgâra
06 Ekim 17
Ahmet
Yüksel Şanlı er
(
Koy Verdim Kendimi başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
6.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.