Sözcükler kýraðý çalar mý sevgili?

Ya da sevgiden mütevellit bir özrüm mü olmalý?

Gölgelerden kaçýp da sana sýðýndýðým,

Senden kaçýp da ölümün kapýsýný araladýðým?

Oynama ne olur sözcüklerle:

Aklým çok karýþýk.

Karman çorman hezeyanlarýmla yanýndayým

Þu meçhul adanýn

Bir de diyemediklerini giydirdiðim;

Giyinik bildiðim çýplak bir þiirim belki de.

Defolu kimliðim ezeldir;

Debriyajýn bile yerini bilmediðim

Serkeþ bir faniyim, sözün özü.

Az buçuk uyumsuz seyrim;

Seyredip de kendime güldüðüm

Paçoz bir hikâye kadar da

Ölümsüz olmayý dilediðim

Kara kuru bir Eylül yapraðýyým;

Hala düþünü kurduðum ölümü;

Sevip sevip baþa sardýðým aþkýn yaftasýný

Sonra da kurulduðum baþköþede,

Þimþekler çakan gözlerinde

Ölü bir cenin olma kaygýlarýmý

Henüz söndüremediðim melun bir güfteyim bazen.

Sözüm ona kaçýn kurasý þu dünya.

Hani olur ya;

Mutluluk çalar kapýmý bir sonraki þiirde,

Dememi de asla bekleme

Hele ki bellediðin ne ise

Garipseme de içimin kývýlcýmlarýný:

Bir yanýp bir sönmek marifet olsaydý

Çoktan evrene dikmiþtim sancaðýmý

Hele ki sevi mertebesinde

Kimse elime su dökemezken

Ben nasýl yanarým bunca zaman;

Suyu köz bellemesem.

Þimdilerin rivayetinde

Ölü bir sancýyým

Hele ki sanrýlarýn tufan olduðu eksenimde

Ölümüne sevdalýyým

Bir mevta niyetine göm beni

Hadi bir þiirin son dizesine

Sonra da evrileyim gölge mahiyetinde

Bir kuytuda almýþken yerimi:

Kurum kurum kurumlanmayý mademki beceremedim,

Ölüm çýksýn ki;

Ben de ölümlü bir þiir kadar garibim.

Kelimelerin tozunu alýp her sabah

Ýmleçleri de meziyet bilip günün beþ vakti

Bir de görücüye çýktýðým

Her kuþluk vakti

Kursaðýmdaki heyecaný nasýl söndürürüm,

Gel de sor bana.

Kardýkça ömrü neler çýktý bahtýma;

Döndükçe geri, kurmalý bebek gibi

Önümü görmeyi unuttum

Hele ki istiþare ettiðim günün gecesinde

Bir de yatsýyý kýlýp annem

Yüzüme gözüme üflediðinde,

Dolar dolar da taþarým

Elim böðrümde,

Aþkýn hicabý ile yetinmeyi bilip

Sevmekten gayrisi gelmezken elimden

Þimdilerin dün yoksunuyum;

Dünüm zaten kayýp bir günce

Ben kazdýkça topraðý

Þiirlerin kalýntýsýnda

Bir hutbe deðerinde okumanýn da sürdüðüm o sefasý

Kayýplarýn indindeyim.

Bulmayý beceremediðim ne ise

Ahvalimden sorma beni asla

Hakka sor beni neyden ibaretim

Hak yolunda bir menzilim;

Kaynadýkça için için,

Aþka sevdalý rütbemde bir yoksul ukdeyim

Dünün rahlesinde yarýna âþýk bir kýblede

Yaþamayý meþk edindiðim

Kutsalýn haznesinde bir çentik kadar

Olsa keþke deðerim.