Kadýnla çocuðu salonda oturmuþ meyve yiyordu. Çocuk elmadan koca bir parça ýsýrdý. “Anne, çizgi film açar mýsýn? Haberlerden sýkýldým.” Kadýn tabaðý sehpaya býrakýp kumandayý aldý. “Kaç gündür referandum duya duya baþýmýz þiþti.” Kanallarý gezerken kapý çaldý. Kadýn elinde kumanda merakla fýrladý. “Baban sürprizim var demiþti!” Çocuk peþi sýra ayaklandý. Heyecanla kapýyý açtýlar. Adam kucaðýnda sandýk içeriye girdi. Sandýðýn aðýrlýðýyla beli iki büklümdü. Eþiyle çocuðu yardýmcý olmaya çalýþýyordu. Hýzla salona yürüdü. “Çekilin bakalým.” Televizyon ünitesinin yanýna sandýðý býraktý. Birkaç adým geri çekilip gururla seyretti. Kadýn eðilmiþ sandýðý inceliyordu. “Ne sandýðý bu?” Adam kapaðýný açtý. “Oy sandýðý. Kararlarýmýzý oy vererek alacaðýz.” Kadýn doðruldu. Bir sandýða bir salona baktý. “Yeri olmadý. Arka odaya alsak.” Çocuk bir köþeye çekilmiþ kollarýný baðlamýþtý. Asýk suratla olup biteni seyrediyordu. Adam öfkelendi. “Demokrasi getiriyoruz beðenmiyorsunuz. Bu sandýk burada, ka-la-cak.”