Osmanlının tarih yazdığı beldede,
Sömürülen halkı saklar demir perde!
İslam yaşar lakin fakirlik, açlık çok
Ahlaksızlık beylik, umursayan da yok…
Hayalleri süsler hepsinde halife,
Veya mehdi bekler, karamsar nafile!
Deccalından korkan çaresiz kafile,
Öldürdükçe zalim, oluyor hep kaçak…
“Osmanlı birliği kuralım! ” sözüne,
Halklardan ses çıkmaz, korkunç gelir göze!
Gerçeğe dönüşse kahramanca özde
Özgürlük andında keskinleşir bıçak!
Rüyam öyle güzel, zamanıma özel
Biliyorum gazel, olmayacak emel…
Bendeki düşünce, etmeyince amel
Düşman güçleniyor, saldırıyor alçak!
Uyuşun mu diyor, oku da bak Kur’an
Ayrışın mı diyor, oku da bak Kur’an
Ağlaşın mı diyor, oku da bak Kur’an,
Çalışma, de kader! Bulaşınca balçık…
Olacak diriliş, omzuma binmiş yük,
Fetihte başarı yaşattıkça büyük…
Özgürlük korumu canlandırsın körük
Yetimler ağlarken neyime kap kacak!
Biz uyurgezerken zalim boy gösterir
Kukla liderimiz terörü estirir
Kim karşı gelirse sindirir, astırır
Üvey evlat gibi halklar, bölük pörçük!
Fatih’ler, Yavuz’lar elbet, zor geliyor…
Zalim iş bilince, yönetip gülüyor!
İlme değer veren kahrından ölüyor!
Bandırma vapurum Osman ’sızdır sancak…
Saffet Kuramaz