HÜZÜN KARANLIĞI
Gülmeyen yüzüme gülmeyeceksen,
Her doğan güneşi kahır sayarım.
Gönlüme bir adım gelmeyeceksen,
Yüzünü görmeyi sihir sayarım.
Doğrusuz sözle mi kandırdın beni,
Gülmeyen yüze mi yandırdın beni.
Nasıl bir kayığa bindirdin beni,
Bu aşkı kıyısız nehir sayarım.
Kestirdim bu aşkın adaklarını,
Dal ettim en eğri budaklarını.
Öptüğüm sevgisiz dudaklarını,
Yaşarken öldüren zehir sayarım.
Ben kara giyerken aklı aktasın,
Sen sence ne varda, ne de yoktasın,
Yanımdasın ama çok uzaktasın,
Gönülsüz çağrını tehir sayarım.
Söylerken firakı anan sözünü,
Kuş gibi bir dala konan gözünü,
Yüzüne bakınca dönen yüzünü,
Çileme vurulan mühür sayarım.
Ya güldür yüzümü bir anlığına,
Ya göm beni hüznün karanlığına.
Bu aşkın amansız ayrılığına,
Kırdığın kalbimi mihir sayarım.
Seyit Osman AKYÜZ
(
Hüzün Karanlığı başlıklı yazı
Seyit OSMAN tarafından
20.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
