O gözler ki, kardelenlerle üşüyen Aynı mavide aynı maviyi içen Benim gönlümde, okyanuslar kadar büyük ve özgür Kin ve nefretten uzak, mahzun yalnızlığıma akan gözlerin Usulca es iklimlerime, saçlarındı yüzümü örten.
Şiirlerle ağlar geceler, Sevda yüklemindir senin Yüzünde aşk kokan iki dudak arasında Gözlerin bu akşam da yıldızlar kadar benden uzak Senin mavi gözlerinde yüzüyorum duy işte, Ağlıyor ayrılık kapısında, belki görürsün.
Mehtabı tuttum ikimize Sonbahar rüyalarına bıraktım yüreğimi Son bakışını kilitledim avuçlarımda Ve saklayacağım mavi suların derinliklerine.
( Kardelenlerle Üşüyen başlıklı yazı Öz tarafından 20.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
