Ey gönül, bu dünyayı kul, cennet gibi yaşasa,

Allah mahkûm eder miydi ne işe ne de aşa!

 

Günümü gün ettim deyip eğlenip duruyorsun

Yaşlanmana rağmen genç hayali kuruyorsun!

 

Oysa ayağına pranga mahkûmu nasır dolmuş

Ömür defterinde sayfa, yazılan çoktan solmuş!

 

Hala ibadet etmezsin daha zaman var dersin

Hala genç gibi yaşayıp, fındığı kırar yersin!

 

Mazine bak ne kazandın, haklı ne var emelin

Bu kadar daha yaşasan saç mı dolacak kelin!

 

Her acı deneyim daha da zor, kabul etmekte

Ayağa kalkamamaksa anlatmaya yetmekte!  

 

İnkâr etsen de aynalar inkâr etmiyor işte

Para verip genç olmaya gücün yetmiyor işte!

 

Ecel sıranı bekliyor, sılan sana gel diyor

Hazırlık yapmaya başla, bak ölmeden öl diyor!

 

Herkesten helallik iste hacca gidiyor gibi

Gör diyor bükülen belin, hazır toprağın dibi…

 

Cennet yaşamak muradın ise, bu dünyada yok

Ne gördüysen emanettir, insanlar salamaz kök!

 

Heyecansa aradığın mahşer hayaliyle yan

Aşksa aradığın Allah yeter, tefekkürle an!


Dil ne diyorsa kalbinden alsın samimi emri

Nefsinse boynunu büksün, yumuşasın demiri!


Allah’tan başkasına kul olma dilenir gibi

Hayrı emredip, şer yoldan men et, kalasın diri! 


Ey gönül, bu dünyayı kul, cennet gibi yaşasa,

Allah mahkûm eder miydi ne işe ne de aşa!



Saffet KURAMAZ

( Ey Gönül başlıklı yazı safdeha tarafından 20.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.