DÖLÜM ( Yöresel Şiir)
Etme dölüm etme, etme bu gadar,
Ani bubi eza yapılmaz dölüm!
Ahrette ceza var, mezar ise dar
Bu gadar yanışa sapılmaz dölüm!
Ne doru iş dutin, ne de çalışin;
Yanış adamlanan gezip dolaşin;
Yalana dolana çabuk alişin;
Paraya da böyle tapılmaz dölüm!
Sen eve gelminci yolun bakila,
Alip sızlip her gün yürek yakila,
Gendün gelmen için dua okila
Böle fırsat geri depilmez dölüm
Böyün sözü sana gelse de name
Sen helal çömlene haram süt sama
Bubanın onurlu başını eyme
Aklı olan sele kapılmaz dölüm
Coşari der şöle etrafın bakın
Evinden uzaksın ellere yakın
Bubandan beddua alma da sakın
O elden başka el öpülmez dölüm
İbrahim COŞAR
Döl: Çocuk
Ani-bubi : Anaya-babaya
Gadar: Kadar
Yanış: Yanlış
Doru : Doğru
Dutin: tutuyorsun
Gelminci: Gelmeyince
Bakila : Bakıyorlar
Alip Sızlip: Ağlayıp sızlayıp
Yakila : Yakıyorlar
Gendün : Kendine
Okila : Okuyorlar
Depilmez : Tepilmez
Name : Nağme
Çömlene: Çömleğine
Sama : Sağma
Eyme : Eğme
Böyük: Büyük
Şöle : Şöyle
Bubandan : babandan