İMKÂNI YOK!

 

Akşamüstü, rüzgâra bulut yabancılaşır.

Dağlar, yandıkça anlar güneşin battığını.

Tanyeri ağardıkça yıldızlar sancı taşır;

O zaman anlar gece meçhule gittiğini.

 

Düşerken cemre tek tek toprağa baharlarda,

Su yürüyor dallardan yaprağa baharlarda,

Döl düşünce yılkıda kısrağa baharlarda,

O zaman anlar canlı kalbinin attığını.

 

Ömür denilen cetvel her cana ayrı, özgün;

Yıllar mevsim doğurur, mevsimler ay, aylar gün.

Her doğan gider bir bir, geride kalan üzgün,

Canan gidince anlar can hayal tuttuğunu.

 

Coşari, geleceği bilmenin imkânı yok!

Kader denen çizgiyi silmenin imkânı yok!

Yalnızlık kuyusunda gülmenin imkânı yok!

Kul, son nefeste anlar ömrünün bittiğini.

 

İbrahim COŞAR

( İmkanı Yok başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 12.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.