Spor araba makas ata ata hýzlanýyordu. Açýk ön camdan bir el uzandý. Sigaranýn ucu þiddetli esen rüzgârla kýzarýyordu. Genç kýz son bir nefes çekti. “Göründüðü gibi olmayanlardan býktým,” diyerek izmariti attý. Delikanlýnýn gözleri kapanýyordu. “Melisa, uyumak üzereyim. Mola verelim.” Hýz kesip yol kenarýna çekti. Torpidodan silah ve þarjör çýkardý. Melisa gözlerini silahtan alamýyordu. “Benzinlikte sorduðum soruya cevap vermedin Kerem. Tekrarlayayým; Beni seviyor musun?” Kerem kurþunu namluya verince Melisa irkildi. Kerem rahat tavýrlarla “Seviyorum, için rahat olsun kuru sýký,” diyerek kapýyý açtý. Gülümserken “Korkma ,” diye ekledi. Melisa’nýn suratý asýldý. “Beni korkutan… Boþ ver,” diye kestirip attý.