BAZEN; İŞTE BAZEN!
bazen ağlamak gelir içimden
ağlamamam gerekirken
mutluluğum tavan yapmış zirvedeyken
neşeden gözlerim ışıl ışıl çakmak çakmakken
kahkahayla gülerken birden
ve kimse ağlatamaz beni derken
ağlarım işte
yine de anı yaşamalıyım sormadan
hicap duymadan bulup kendime bir neden ...
bazen hıçkırıklara boğulmuş
içli içli ağlarken
içimde bir kahkaha tufanı kopar aniden
güler yüzüm gözlerim kan sağarken
zor zaptederim kendimi
ağlarken güldüğümü görsünler istemem
yine de gülerim işte
anı yaşamalıyım
çekinmeden sormadan bulmalıyım kendime bir neden ...
bazen yüreğim gitmek ister
kalbimin yarısının attığı yerlere
ayağım geri geri çeker
söz dinlemez
kuş olup uçmak ister kalbim
tamlanmak bir bütün olup taşmak
yorulmak sevdiğinin kollarında soluklanmak
kendi elleriyle ördüğü yasakları yıkamaz
duvarları aşamaz
kanatları takılır dallara özgürce uçamaz
kırılsa da kanatlar yine de denerim işte sevgimden
sevip sevilmeye çok geç kaldın derim kendime bazen
hayat kısa zaten o bu şu ne demiş demeden
anı yaşamalıyım
sormadan çekinmeden hicap duymadan
bulup kendime hemen nedenlerden en iyi neden ...
09 /8/ 2017
Mlk
