&&
günlerden pazar;
ve geceden kalma
yüreği yaralı bir şair var,
sabahın şafağında yine uykusuz...
günlerden pazar;
doğan güneşe aldırmayan bir şair var
içinin ezikliği
içinin karanlığı
bu pazar yine yazacağı şiire yansıyacak...
&&
günlerden pazar;
ve gündüzleri sevmeyen
umudunu kaybetmiş bir şair var,
hiç kimse aldırmıyor yazdıklarına...
günlerden pazar;
ve yapayalnız yaşayan bir şair var,
elinde kalemi
yüreğinde elemi,
on ikiden vuracak kederi...
&&
günlerden pazar;
ve güneşin batmasını bekleyen,
mutluluğu unutmuş bir şair var,
hayata ve insanlara biraz kırgındı...
günlerden pazar;
ve karanlık geceye
merhaba diyen bir şair var,
çekilmiş köşesine,
ağlamış kendi kendine,
feryadını duyuramamış hiç kimseye...
&&
günlerden pazar;
ve yazdığı şiirlerde
kendisini anlatan bir şair var,
biraz alıngan, biraz sitemkar...
günlerden pazar;
ve haftanın son günü
öfkesinden kuduran, bir şair var,
kimse onu anlamıyor,
hiç kimse sebebini sormuyor !!
