Zor olup olmamasý deðil mevzu üstelik tüm gerekçesi sadece idame ettirmek bayat bir roman tadýnda, artýk hangi özne isen öznelliðini doya doya yaþamak adýna.

Þunun þurasýnda kaç kiþi kaldýk?

Bir ben; bir Cemil Amca bir de Müzeyyen Teyze.Ha, bir de Murat Emmi’yi dahil ettik mi.

Þimdilerde tadý kalmadý hiçbir þeyin belli ki epriyen kumaþlarýný hayatýn ters yüz yapýyoruz. Biraz ondan biraz bundan… demelerin de caný cehenneme laf aramýzda. Zor olduðunu bilmek kolaylaþtýrmýyor bilakis daha da zora sokuyor. Bazen pergeli saplamak istiyor insan: kâh baðdaþ kurduðu yer minderine kâh köþe baþýna ittiðim o ayaðý kýrýk iskemleye yaslanýp kala kalmak.

Zamansýz sevmelerin vebali de aðýrmýþ hani hele ki yaþsýzsa insan biraz da gözü yaþlý. Zamane gençleri, ne bilirler ki yine bizim zamanýnda yaþadýklarýmýzý?

Kâh yað kuyruklarý kâh ekmek kuyruklarý. Þimdikilerin tuzu kuru hani.

Buldular mý bir sofra yumuluyorlar sonra da vur patlasýn çal oynasýn.

Ýkram edecek bir þey de kalmadý hani lakin konu gönül sofrasý ise, biter mi hiç? Belki deyip yarýna ayýrdýklarýmýz; asla deyip anýnda devþirdiðimiz hikâyeler hele ki gözü çapaklý sancýlarýmýz yok mu?

Büyümek de zor zanaat mirim aslýnda çocuk kalmak vardý, diyenlere gýpta ile bakýyorum hele ki yataðýmýn altýnda sakladýklarým geliyor da aklýma. Neresinden baksan bir yetmiþlik boyu geçmiþ hayallerimin þimdi ile randevusu ve dýþarýdaki bahçede sabah akþam çalýþan çim makinesi. Sakýn demeyin, ne alaka hele ki þu masaya oturup da yazmaya baþladý mý insan gerisi çorap söküðü gibi geliyor bir de taze çim kokusu. Ýnsanýn çýkýp da yalýn ayak koþasý geliyor.

Münir Aðabey geldi de aklýma: hani þu çatýk kaþlý komþumuz. Çatýk kaþlý filandý ama adamýn hasýydý. Tüm ihtiþamý ile girdi mi sokaða gelinlik kýzlar dizilirdi sýra sýra pencerede. Görmezden gelse de bilirdi yakýþýklýlýðý ile yarattýðý hava akýmýný gerçi çok çok asýk yüzlü idi ama iyi de bir dosttu.

Ne mi oldu? O da kayýp gitti ellerimizden. Ýþ dönüþü kaldýrýmda otobüs beklerken ziyadesiyle yolcusu oldu ölüm otobüsünün. El frenleri boþalan koca otobüs, sen gel al adamý altýna.

Off.

Sýkýcý imgelerle dolu bir gün/dü þimdi gel de laf anlat millete.

Soykýrým maðduru nice insan.

Yaþ ve yas maðduru ne çok kelam.

Dolduruþa gelen vatandaþ sonra da ayrýmcýlýkla suçlanan bunca siyasi parti ve lideri.

Geçelim efendim: siyaseti geçelim.

Ekonomiyi de geçelim.

E, ne kaldý geride?

Ha, evet: aþk meþk. Ýyi de kim artýk adam gibi seviyor da tasasý bize düþtü?

Al, iþte kapý çaldý. Garanti evin küçük beyi arz-ý endam etti. Demek oluyor ki; bu günkü mesaim yeni baþlayacak.

Ben kim miyim?

Yoksa ben ne miyim de demeli idim?

Boþ verin: Ha nesne ha canlý.

Ha aþk ha sitem.

Kurgularýn da caný cehenneme.

Zaten telaffuz edecek bir þey de kalmadý.

Ben boþ bir koltuðum: Sahibim terk etti edeli, gelen gidenin olmadýðý ve sadece poposunu büyüten Eþref Efendinin, sidikli donuyla oturup parmaklarýnýn arasýný karýþtýrýp, kimsenin kimseye rahmet okumadýðý… Ha, unutmadan: bu ev çok kalabalýktý bir zamanlar.

Bir teyzemiz vardý ki hem de Ermeni asýllý bir aile ve birer Türkiye aþýðý ve Türk dostu ve yine bu teyzemizin üç kardeþi.

Önce büyük teyzemiz kaydý gitti. Sonra küçük teyze.

Þimdilerde hasta yataðýnda yatan ortanca teyzemiz ve onun erkek kardeþi.

Gelip giden eksik olmazdý. Ya þimdi?

Bakýcýmýz hanýmý es geçmeyelim hani. Arada sýrada gecenin körü, herkes uykudayken, yine dolaptan aþýrdýðý konyaðý lýkýr lýkýr içen ve çakýr keyif olmasýna ihtimal vermeyip son bir günü uyuyarak geçiren. Sonra da dolan sondanýn ahenksiz sesi ve gürültüye pabuç býrakmayan alt komþu.

Eþref Efendi, bizim emektar apartman görevlimiz gerçi nerede görülmüþ apartmaný baþtan ayaða temizlediði lakin öylesine temiz bir kalbi var ki: Sanýrsýn ki dünyayý badana ediyor mübarek. Bir de ayaklarý kokmasa.

Evin küçük beyi dediðime bakmayýn. Aslýnda yan komþunun üç numaralý sýpasý. Deliþmen olmasa da az hýnzýr deðil hani.

Uykuda geride kalanlar. Benden geride kalan ise üç beþ saçak ve bolca toz.

Sahi, biz mi eskidik yoksa insanlýk mý eksildi?

Öyle ya, dili olsa da konuþsa þu evin duvarlarý gerçi artýk konuþulanlar herkese pek bir ilginç geliyor ya hele ki komþu komþunun külüne deðil de dedikodusuna muhtaç iken.

Az sonra ayýlýr hanýmý evin-pardon bakýcýsý.

Neden mi ismi yok onlarýn?

Hiç yaþamamýþ güzel insanlarýn ismi olsa ne yazar ya da yaþadýðýný iddia eden bunca defolu insan yaþamasa ne yazar?

Kuytulardayým yine belki de hep kuytulardayým týpký uykuda olan vicdanlar gibi.