Bir anı

     İlkokula gittiğim 70li yıllar. Evimizin girişinde tavuk, horoz ve bir de kaz besliyorduk.
Kaz ki ne kaz!.... Paçanızdan yakalamasın, makas gibi kesip koparırdı.
Halbuki ben hayvanları çok sevip ilgi duyarım hep. Benimle ne alıp veremediğini çözemedim.
Bir gün okuldan eve döndüm. Her zamanki gibi kazımız kanatlarını çırparak ve koşarak beni karşıladı. Çantamı atıp, ayakkabılarımı çıkararak kapıdan içeri kendimi zor attım.
7 yaşındayım onunla mücadele etmem mümkün değil. Beni ısıramayınca, kapıdaki farklı ayakkabılar içinden benim ayakkabımı seçip buldu ve ısırarak bir taraftan da, hırsını gidermek için kanatlarıyla vuruyordu.
     Normalde ben de ayakkabım da suçlu değil. Ama kafaya koymuş, hayvan psikolojisi işte.
     Peki bu minvalde davranışlar sergileyen günümüz insanına ne demeli.
Belki suçlu kendisi, veya suçluya ulaşamıyor, ihmali olanı tespit edemiyor. Fakat kişisel tatmin için rahatlıkla bir başka masumu suçlu ilan edebiliyor. Sonuçta tüm dünyanın düzeni tetikleme alt üst olabiliyor.
Bu nedenle, adalet ve vicdan ölçüsü, hiç bir borsada değeri düşmeyen insanlığın temel yapı taşı olmak zorundadır.
30.05.2017
Ali Rıza Malkoç
#armozdeyis
( Çocukluk Yıllarımdan Bir Anı başlıklı yazı Ali R.MALKOÇ tarafından 30.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.