Hep söylenir durur gözdaðý gözdaðý diye de... Haritaya baktýk gözdaðý diye bir dað göremedik. Ne Ýç Anadolu'da, ne Doðu Anadolu'da, Ne Marmara'da, ne Karadeniz'de ve diðer bölgelerde gözdaðý diye bir dað yok maalesef. Acaba tek bir dað mý bu, yoksa göz daðlarý diye de sýra daðlar da olabilir mi, bilemedim þimdi? Sakýn bu gözdaðý masallardaki Kafdaðý gibi hayali bir dað olmasýn? Ya da masalda anlatýlan dað gibi, hani derler ya ''Ýnek nerede, daða kaçtý, dað nerede, yandý bitti kül oldu'' öyle mi oldu acaba?


Yok, yok bu gözdaðýný bulmam lazým benim haritada. Bir de dünya haritasýný incelesem belki Kuzey Amerika'da ya da Asya'nýn uzak köþelerinden birinde veya Afrika'nýn ta öbür ucunda bir yerlerde de olabilir...


Arkadaþýn biri uyardý ''Gözdaðý öyle bir þey deðil oðlum.'' Gözdaðý korku vermek karþýndakine, göz daðý yýldýrmak karþýndakini, gözdaðý kýzdýrmak karþýdakini, kendini olduðundan büyük göstermek. Hay Allah ben de diyorum bu harita da niye bulamýyorum gözdaðýný? Bak sen iþe, korkudan korku yaratmak meðerse gözdaðý... Korkuyu karþýdakine abartmak. O zaman cesur insanlarýn gözdaðýndan korkmasý diye bir þey de söz konusu olmayacak hiç bir zaman... Hele hele de Türk Askerinin. Ölüm zaten výz gelir týrýs gider vatanýný seven insanlar için. Týpký Çanakkale'de olduðu gibi, Týpký Kurtuluþ Savaþýnda olduðu gibi, týpký Kýbrýs Barýþ Harekatýnda olduðu gibi...


Kuzey Kore Dünya'ya ve Amerika'ya gözdaðý vermiþ. Aman da aman sevsinler. Bizde de bir laf vardýr ''Havlayan köpek ýsýrmaz.'' derler. Bu sýralarda birbirine gözdaðý veren verene... Rusya Amerika'ya gözdaðý veriyor. Amerika Rusya'ya gözdaðý veriyor. Çin hem Rusya'ya hem de Amerika'ya gözdaðý veriyor. Birileri bizim memlekete gözdaðý veriyor. Aslýnda birileri bunlara gaz veriyor, bunlarda o gaz ile durup durup birilerine gözdaðý veriyorlar.


Millet durmadan birbirine gözdaðý verdiðine göre, bu gözdaðý paylaþýlan bir þey demek ki... Bir de böyle düþünmek lazým. ''Korku daðlarý bekler.'' de derler de daðlarda da yüreðinde zerre korku olmayan bir dolu Mehmetçiklerimiz var, aslýnda deðil mi? Onlarý ne gözdaðý, ne de dað gibi ordular ile üstlerine gelen düþmanlar yýldýrabilir. Aslanlarýmýz, evlatlarýmýz, canlarýmýz, ciðerlerimiz, cesur yüreklilerimiz onlar bizim....


Korkunun ecele faydasý yok nasýlsa. O sebep ile hangi konuda gözdaðý verirlerse versinler bizlere ve ülkemize, korkuyu yük etmeyeceðiz benliðimize ve ruhumuza. Unutmayalým ki korkak insanlar her gün yüz kere, bin kere ölür, cesurlar ise bir kere namusu ve þerefi ile ölür lakin adlarý o ülkelerin tarih sayfalarýna altýn harfler ile yazýlýr. Atalarýmýz Alparslan, Osman Gazi, Met Han, Yavuz Sultan Selim, Fatih Sultan Mehmet, Gazi Osman Paþa, Kazým Karabekir, Ýsmet Ýnönü ve tabi Gazi Mustafa Kemal Atatürk ne korktular, ne korkudan korktular, ne de göz daðlarýný gözlerinde büyüttüler. Öyle olsaydý zaten bu günlere asla gelemezdik. Her þey gönlünüzce olsun. Hepinize en derin sevgi ve saygýlar bu bahar günü...