KUTLU DOĞUM

 

Gülün kokusuna can yaklaştıkça;

Gönüllerde umut, gün sönmez oldu.

Gülün kokusundan uzaklaştıkça;

Bülbül kendisine güvenmez oldu.

 

Dini Allah’ıma etmiş emanet,

Güven diyor bize sayın Diyanet.

Kim olursa olsun, bozukya niyet,

Yürekte acılar da dinmez oldu.

 

İzle karıncayı, bak vızır vızır

İnsan emeğiyle bulmalı huzur,

Ancak çalıştıkça veriyor Hızır,

İnsanlar nefsini de yenmez oldu.

 

Doğanın dengesi dengesizleşti;

Dostlar, dostlarıyla ilgisizleşti;

Aşka âşık yürek sevgisizleşti;

Gözlerdeki o nur da yanmaz oldu.

 

Kardeş kardeşine kin mi güdermiş?

Müslim, Müslüman’a kem söz mü dermiş?

İnsan, bir canlıya zulm mü edermiş?

Göz gördüklerine dayanmaz oldu.

 

Sabır denen taşı aşınca insan,

Menfaat çöpünü eşince insan;

Cehalet çölüne düşünce insan;

Gaflet uykusundan uyanmaz oldu.

 

Öküzün altında var mı buzağı?

Arıyor, örmüş ya örümcek ağı.

Tapuya götürmüş koskoca dağı,

Ve alçak dağları beğenmez oldu.

 

İnsan boğazında varken kırk boğum

İnançsız olmuyor nefsinde doyum

Mekke’de olunca en kutlu doğum

İnançlar, ateşler de yanmaz oldu.

 

Kutlu doğumlara vardık, çok şükür;

Şerri hayırlara yorduk, çok şükür;

Coşari, doğruyu gördük, çok şükür;

Beyazlar siyaha boyanmaz oldu.

 

İbrahim COŞAR

( Kutlu Doğum başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 16.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.