Olmadı Kader Bu Hiç Olmadı
Neydi o, zamanlar.
Neydi!
Bir zamanlar, ruhumu okşayan
Baktıkça!
Gözlerimin, pasını silen
Yeşile başını yaslamış, mışıl, mışıl
uyuyan mavi koylar.
Ve!
Gölgesi denize düşmüş, yakamozlarla
oynayan salkım saçak ağaçlar.
Kuşlar, balıklar.
Neydi o yaşanmış zamanlar.
Anılarda’ mı, kalacaktı!
Hayalini mi kuracaktım şimdi, bir
zamanlar ayrılamadığım o yerlerin
Dört duvar arasında, ellerim kollarım
bağlı yaşarken.
Çaresizlik, içinde.
Umudunu kaybetmiş, kara sevdalılar gibi.
Hüzün dolu yüreğimle!
Neydi, neydi o akşamlar!
Neydi.
Oturup güneşin batışını izlediğim
ayaklarımın sularla oynadığı akşamlar
Neydi!
Dalgaların sesine sevda şarkılarını
söylediğim
Hayatımı, sırlarımı anlattığım
Turkuaz renkli koylara yaslanan denize
baktıkça büyülendiğim
O, deniz
O koylar, şimdi nerede.
Olmadı bu kader.
Olmadı!
Senin yüzünden görüyorsun elim kolum ayağım
bağlandı.
Ayağıma taktığın prangalar yüzünden
Yaşamaya, gücüm kalmadı.
Beni sen şu dört duvar arasında, anılarla
yaşamaya mahkûm ettin
Olmadı kader, bu hiç olmadı.
29 Mar. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Olmadı Kader Bu Hiç Olmadı başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
29.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
