Online Üye
Online Ziyaretçi
Birden kanat çırpar bu dem
Sen sensindir aslında ama/
Bulut bir göğün damarlarını kapatmıştır
Güneşe ramak vardır memlekette
Şimdi!
Ortasında nevruz açan trenlere
El sallama zamanı/
Devşirme bir yalnızlığın
Kanatlarını allama günü
Bir yol hikâyesi yazma/oynama
Gülünç çocukların gamzelerine
Bir gülünçlükte sen ekleme
Zamanıdır… Mirim/
Dedim;
Derdimde ne değişti/
Ne yosun gözlü zamanlara
Yeniyetme arzular/
Ne de siz olabildim
Bu kentin keşmekeşinde
Mesela;
Buğday olsaydım sarı yüzlü başaklarda
Terli mintanlara alın teri mesela
Yurdum koksaydı ellerim
Sözlerim yosun koksaydı
Şimdi!
Gidiyorum kuzuların melediği
Sessiz çamların hışırtısında/
Bir köy mezarlığına
Belki erken biliyorum
Ama beyaz kirlenmemiş
Yüzler karşılar beni
Yoldaşı olurum Nazımın
Hoşça kalın…