Görmez’
misin, şu benim acı çeken gönlümü
Bir
vefasız yüzünden, küsmüş iken hayata
Kim avutsun
şu benim, söz dinlemez gönlümü.
Aşk uğruna
geçmişte alev, alev yanmaktan
Gönlüm yorgun,
bıkmışım şu yalancı dünyadan
Bir
vefasız yüzünden, bıkmış iken canımdan
Kim
avutsun şu benim, söz dinlemez gönlümü.
Bana
aşktan bahsetme, iş açarsın başıma
Şimdi
mevsim son bahar, çıkmaz kimse karşıma
Kim
gönlünü verirdir, benim gibi şaşkına
Kim avutsun
şu benim, söz dinlemez gönlümü.
Şu son
bahar günümde gönül versem birine
Ne
demezler bilmez’min, gelme benim üstüme
Âşık olsam
yakışmaz, geçmiş varken içimde
Kim
avutsun şu benim, söz dinlemez gönlümü
Kan
damlatıp dururken şu gönlümün yarası
Kızar bana
dost düşman, olmaz bunun şakası
Sevda
çekmek neyime, varken gönül yarası
Kim
avutsun şu benim, söz dinlemez gönlümü
Ahmet
Yüksel diyor’ ki şimdi hazan mevsimi
Kara
toprak beklerken, insan sevda çeker’ mi?
Hem’ de
beni bu mevsim, korkuturken şu beni
Kim
avutsun şu benim söz dinlemez gönlümü.
21 Mart
2017
Ahmet
Yüksel Şanlı er
