Sızlattım Yüreğimi
İçimi acıtmıştı.
Parçalanmıştı yüreği, acıyla
sızlamaktan.
Kan ağladığı belliydi yüreğinin
kanamasından, pişman olmuş halinden.
Gülmüyor.
Gülemiyor, hep düşünüyordu.
Dalgın, dalgın ağlamaklı gözlerle,
uzaklara bakarken!
Canım yanmıştı, bakışlarından.
Bakışlarından...
İlk başta iç kanatan bir sevda gibi
düşündüm.
Öldüm, öldüm dirildim.
Onun bu halini kendi halimle kıyasladım.
Sordum.
Ve!
Yanıldığımı, anladım.
Bakıyordu, karşıya.
Yüreği ırmak olmuş akıyordu, kayalık
vadilerin arasından
Düşündüm.
Kim bilir neler, neler geçmiştir dedim
başından.
Kendime benzetmiştim.
Oturdum uzun, uzun sorguladım kendi
halimi.
Ağlamak istedim.
Ve!
Haykırmak istedim.
Acılar içinde deştim, deştim, durduk
yerde bölük pörçük geçmişimi.
Sonunda sızlatmayı başardım.
Kendi elimle, durduk yerde yüreğimi.
05 Mart 17
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Sızlattım Yüreğimi başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
5.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.