Sabretmez Oldu Gönül


Bunca sıkıntılara, göğüs gerip durdukça

Candan ödün verirken, sabretmez oldu gönül

Çektiği çilelerin, hüznü dibe vurdukça

Günden güne erirken, sabretmez oldu gönül


Öyle kalındı duvar, uğraştı yıkamadı

Sınandı yıllar boyu, içinden çıkamadı

Engelliydi yolları, gediği tıkamadı

Yönüne çevirirken, sabretmez oldu gönül


Böyle ağırken yükü, taşımaktan yoruldu

Ezilip büzüldükçe, can evinden vuruldu

Hangi tarafa dönse, aleyhine kuruldu

Üstüne devirirken, sabretmez oldu gönül


Dirense de boşuna, ne başı var ne sonu

Ne zaman derdin açsa, hep kapatıldı konu

Suskunluğun içinde, anlamadılar onu

Ağzında gevirirken, sabretmez oldu gönül


Selameti beklerken, yıllar su gibi geçti

Bahar uğramaz iken, mevsim hep kışı seçti

Dolup boşalan testi, kendi suyunu içti

Hep başa evirirken, sabretmez oldu gönül


Nesrin Önem

01 03 2017

Tekirdağ

( Sabretmez Oldu Gönül başlıklı yazı sahrayeli tarafından 1.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.