Ne güzel oyunlar oynardık.
Saklanırdın ağaçların arkasına.
Ellerim ellerinde.
Güldüğün vakit güneş de gülümserdi.
Ne güzeldik seninle.
Şimdi vakitsiz öten bir horozun,
Cenaze namazına yetişircesine,
Hangi emeli ertelemişsem,
Ona yetişmeye çalışıyorum.
Birbiri ardına süren uzaklık,
Uzaktan ne kadar da yakınlar.
Ne içli ağlaşırdık.
Yağmur görse hasedinden çatlardı.
Bir de o beni benden alan gülümsemen yok mu?
Gökkuşağı renksiz kalırdı.
Yüzüne yayılan tebessümü görünce,
Ne mesuttum seninle.
Gitmene ne gerek vardı ki…
Ne kadar güzel hatıralar varsa,
Hepsi birden uçup gitti.
Kederli başımla kaldım bir başıma.
Çocukluğumu da gömdüm gidişinle.
Ne kadar uzak düştük gördün mü bak?
Gidecek ne vardı ki,
Halledilemez ne mutsuzluk yaşandı ki,
Bu muydu bana layık gördüğün?
Ne yapacağım ben böyle seninle.